Het was weer een dag om naar uit te kijken, op de planning stond een dagje vissen met Marc Hoeben, het plan was met de boot op groot water te vissen op nog grotere baarzen. Doorheen het jaar vis ik niet echt gericht op baars maar hier en daar kan ik toch een aantal oude rakkers vangen als bijvangst en telkens word ik er aan herinnerd hoe mooi ze zijn. De grootste baarzen die in kraakhelder water gevangen worden zijn met hun grasgroene, zwart gestreepte flanken en bloedrode vinnen de mooiste zoetwater vissen volgens mij. Doordat ik de allergrootste slechts een aantal keer per jaar kan strikken had Marc Hoeben mij uitgenodigd voor een dag vol beestige baarzen, iets waar ik alleen maar van kon dromen. Om ervoor te zorgen dat we op tijd op het water waren hadden we om 6 h ’s morgens bij Marc afgesproken, dit betekende om 4h15 opstaan, snel klaar maken en richting Antwerpen rijden. Stipt om 6h draaide ik bij Marc de straat in, hij kwam me al tegemoet gelopen, na een korte goedemorgen stapte we in zijn auto om de boot op te halen. Vervolgens reden we op het gemak richting een groot Hollands water en om iets na 8h lag de boot op het water.
Er hing een dikke witte mist en een mysterieuze sfeer over het water, ik had het gevoel dat dit wel eens een dag vol verrassingen kon worden. In een razende vaart zette Marc koers richting de eerste plek, hij had een aantal plekken in gedachte die we best zo snel mogelijk konden bezoeken voordat ze verstoord waren door andere vissers.
We kwamen aangevaren op de eerste plek en Marc legde de boot op een 15 tal meter van de oever en liet hem rustig er parallel langs driften. Hij gaf me een vlugge inleiding over de stek, het vissen zou redelijk voor de hand liggend zijn. De oever vormt een talud van een aantal meter, met nog wat plantenresten op de bodem waar de dikke baarzen tussen verscholen liggen, wachtend op het moment om toe te slaan. Het water is redelijk troebel en Marc geeft mij een felgekleurde gele plug van hem die een paar meter diep duikt en door de inwendige kogel goed veel kabaal maakt. De plug wordt kort op de oever gegooid, de hengeltop omlaag en vervolgens goed doordraaien om de plug diepte te geven. Marc laat mij even doen en vist niet mee gedurende de eerste worpen om mij de beste kans op de eerste baars te geven, er komt geen aanbeet en na een aantal minuten begint Marc mee te vissen. We driften rustig verder, ik werp onder een scherpere hoek kort op de oever en na 5 slagen van de molen krijg ik een goede beet.
Het is geen baars maar een mooie snoekbaars die voor veel sport zorgt in het ondiepe water, vlak aan de boot. We vissen verder de kant uit en het zal geen 5 worpen zijn geweest of er knalt alweer een mooie snoekbaars op de snel geviste plug.
Op deze stek kan ik iets later nog een kleine baars en snoekbaars vangen maar er is geen spoor van de echte oud-strijders. Marc heeft nog een goede plek in gedachte en besluit om erheen te varen, ik vertel hem dat deze dag voor mij sowieso al geslaagd is en dat een eventuele echte grote baars het helemaal af zou maken. Hij kijkt me aan met een glimlach en zegt dat dit helemaal goed gaat komen. We varen met volle snelheid richting de oever aan de overkant en mijn ogen stromen vol tranen van de ijzige wind, Marc positioneert de boot door middel van de ankerfunctie voor 2 strekdammetjes. Hij geeft mij een korte beschrijving van het bodemverloop en vervolgens maken we samen onze eerste worp, de plug van Marc is nog niet halverwege binnen gevist of ze wordt al gegrepen. Na een korte dril verschijnt er een pracht van een baars aan het oppervlak en Marc stuurt hem richting boot.
Dit zijn de baarzen waar het allemaal om te doen is, de echte oud-strijders. Prachtige perfect gevormde vissen met knal oranje vinnen, de mooiste zoetwatervis van bij ons. We viste verder en de volgende aanbeet liet niet lang op zich wachten, deze keer was het mijn beurt. Ik voelde enkele snelle tikken, sloeg aan en haakte een mooie vis, hij vocht nog even op half water en kwam vervolgens vlot omhoog. Wanneer de baars aan het oppervlak rolt en de waterspiegel doorbreekt rolt er een nog grotere en dikkere baars achteraan en probeert hem het kunstaas af te pakken. Dit heb ik nog nooit gezien, dit buitengewoon beeld zal mij altijd bij blijven en is nog mooier dan de vangst zelf.
Ondertussen beginnen we wat honger te krijgen en Marc legt de boot op ankerfunctie in een haventje, we eten en drinken en rusten ondertussen wat uit. Marc weet nog enkele mooie plaatsen en besluit om er heen te varen. De volgende stekken lijken veel op de voorgaande en we gaan gedurende enkele uren verder met de oevers uit te werpen. Het ene moment moeten we keihard werken voor een aanbeet, terwijl het andere moment zich de ene na de andere baars vol overtuiging op het kunstaas stort.
De baarzen waren ons goedgezind en we werden verwend vandaag, de beten kwamen hard en snel en de ene baars was nog groter dan de andere. In het heetst van de strijd kregen we beide een aanbeet kort na elkaar en zo konden we twee vissen landen, met elkaars vis op de foto vormde een duo van baarzen.
Het was een dag vol beestige baarzen, iets waar ik alleen maar van kon dromen! Ik wil Marc bedanken voor de prachtige dag, voor mij mee te nemen naar zijn beste stekken en voor de informatie over zijn kijk op het baarsvissen. Ik heb Marc aan de Grensmaas uitgenodigd om op roofblei en barbeel te komen vissen, deze verstandhouding kan misschien uitgroeien op een jaarlijkse traditie om elkaar mee te nemen op ons thuiswater. De oevervisserij met pluggen is dikke fun en ik kijk er al naar uit om nog eens op pad te gaan met Marc op zoek naar Beestige Baarzen!
Bedankt voor de mooie herinneringen Marc.
Robin Pannermans
