Cannibal Pike
Snoek eet snoek, dat is algemeen bekend. Regelmatig zie je weleens foto’s opduiken met een snoek die een soortgenoot tussen de tanden genomen heeft. Zeker de grote tantes eten graag eens een nicht of neefje…
Uit de oude doos: grootmoeder van de rivierplas
Het is alweer een tijdje geleden maar ik heb het zelf eens op een bijzondere manier mogen meemaken enkele jaren terug. Het was midden juni als ik me niet vergis en er stond een dagje snoeken op het programma, op de rivier en een van de aangrenzende plassen. Werpend vissen stond op het programma maar af en toe en zeker tijdens het verplaatsen tussen de mogelijke hotspots sleep ik weleens een roofvis pluggen of softbaits mee achter de boot. Ik had maar een trage schuit en zo kom je onderweg trollend weleens een verrassing tegen. Een verrassing was het wel die junidag!
Het plan was om op een rivierplas een bepaalde oever te gaan uitwerpen met roofvis jerkbaits en shads. Onderweg ernaar toe sleepte ik m’n favoriete Super shad rap van Rapala achter de boot. Een super plug die steevast mee mag op een snoek dag.
Bij het binnenvaren van de plas passeerde ik een zeer interessant stukje water, grillig bodemverloop, gekleurd water van het in- en uittrekken van de stroming, en de dieptemeter gaf aan dat er zich wel wat leven bevond onder water. Ik denk dat ik ongeveer honderd meter op de plas was toen de Super shad rap gegrepen werd, niet geheel onverwacht. Geen reus, dat was onmiddellijk duidelijk. Een snoekje van ongeveer 60 cm had zich vergrepen in m’n favoriete snoekenplug. Maar onderweg bleek het snoekje opeens toch groter en sterker te zijn dan ik aanvankelijk dacht. Het visje nam plots een hevige run en meters lijn van de reel. Ik wist eerst niet goed wat er gebeurde, maar het snoekje was blijkbaar gegrepen door een snoek die dubbel zo groot bleek. Enkele minuten heb ik de grote tante aan de lijn, of beter gezegd aan de kleine snoek gehad. Toen ik beide snoeken bijna bij de boot had voelde ik de weerstand opeens verminderen. Grootmoeder had los gelaten… Het kleine snoekje kwam helemaal gehavend en toegetakeld boven water. Jammer genoeg heb ik daar toen geen foto van genomen. Ik heb de kleine snoek snel onthaak en teruggezet. Ondanks de verwondingen zwom deze toch snel terug de diepte in. Ik heb toen de stek en ook later op die dag uitgebreid bevist maar kon de interesse van de grote dame niet wekken.
Twee dagen later stond alweer een snoek dag op de agenda. In m’n hoofd had ik al helemaal lopen plannen hoe ik de stek zou gaan bevissen om deze grote kannibaalsnoek een oor aan te naaien. Vanaf een ruime afstand liet ik me voorbij de bewuste stek driften waar de kleine snoek gegrepen werd twee dagen terug. Met een lange hengel die ik laatst besteld had bij Fish Inn van 270cm kon ik verre worpen maken met een shad om zo de stek heel nauwkeurig uit te kammen. Een Fox Rage pro shad natural van 18 cm in een donker kleurtje op een roofvis jigkop van 15 gram als ik me niet vergis.
Binnen de tien minuten haakte ik een grote vis die weleens de grote tante van twee dagen terug kon geweest zijn. Een snoekendame van ruim 120cm kwam even later boven water. Uitermate tevreden was ik over het plannetje dat gelukt was! Een vangst waar ik af en toe ook heel graag eens aan terugdenk.
Dit is ook één van de redenen waarom ik tegenwoordig ook met veel vertrouwen met kunstaas vis in een snoekenpatroon of snoekenkleurtje.
Een natuurlijk groene kleur is nooit verkeerd…
Jo Mebis
