Kingfisher maison
Samen met mijn pa en mijn broer een weekendje vissen op barbeel in de Franse Ardennen. Dat was het plan. Een goed plan, want het is al veel te lang geleden dat we met zijn drieën gevist hadden. Voor mij heeft deze trip een hele belangrijke betekenis. ik heb er enorm naar uitgekeken.
Als mijn broer op vrijdagochtend bij mij de oprit oprijdt staat er een vracht aan spullen klaar. Ik heb zowel voor mezelf als voor mijn pa alle visspullen verzorgd. Daarnaast heb ik de maden geregeld en natuurlijk ook het voer en de hennep. We gaan op weg naar de Franse Maas, midden in de Ardennen. Hier runnen Tjitske en Ade Kiddell een prachtig toevluchtsoord voor vissers. Je kunt er slapen en eten. Ade fungeert als gids. Voor zowel barbeel- als karper vissers een super gebied om te vissen. Niet alleen voor de deur van Kingfisher maison, maar door het hele gebied is het een Walhalla voor vissers.
Tjitske en Ade Kiddell
De reis is een lust voor het oog. Vooral het laatste stuk binnendoor is echt fantastisch. We rijden heel lang parallel aan de Maas en passeren de meest fantastische barrages en sexy visplekken.
Als we bij het huis arriveren worden we alle hartelijkst verwelkomt. Na de koffie en de administratieve handelingen gaan we vissen. Gewoon voor de deur. Op verzoek van pa. Hij is niet meer zo mobiel als vroeger en daar houden we graag rekening mee.
Er staat weinig stroming in de Maas hier. Voor mijn gevoel ( lees: mijn smaak) veel te weinig. We moeten heel ver werpen om in een klein beetje stroming aan de overzijde van de rivier terecht te komen. Dat vergt veel techniek. De eerste uren gaan voorbij zonder dat er ook maar iets gebeurt. We drinken een biertje en beleven een heerlijke en ontspannen dag. De familie Kiddell zorgt ongelofelijk goed voor ons. De broodjes worden aan het water geserveerd. Top!
De gastheer, op en top visser. Hij doet er alles aan om het je naar de zin te maken.
Volledig uit het niets krijg ik dan opeens een aanbeet. Ik ben nog net op tijd bij mijn barbeelhengel ……..
Ik vang de eerste barbeel van de dag. Ik sta ervan te kijken hoe sterk de vis is. De eerste dril van de dag is een hele beste. ik vang de vis op ruim driekwart van de Maas en moet dus de vis van ver drillen. Pa geeft me tijdens de dril nog een aantal praktische adviezen…..het blijft toch je pa……. ik ben dan ook erg enthousiast als Pa niet veel later de vis voor me landt.
De eerste vis van de dag, onze targetvis.
We vieren een kortstondig feestje rondom de mat en genieten met zijn allen van de vangst. Grappig hoe dat werkt…..dat zal nooit veranderen denk ik.
Voor het familie album
Plots staat iedereen op scherp en wordt er weer actief gevist. Een paar uur later lost mijn broer nog een kleine barbeel vlak voor het net, maar daar blijft het dan ook bij.
Na het avondeten gaan we toch nog een paar uur proberen. Gezellig zitten we bij elkaar te kletsen als ik Lambert uit het niets zie opveren en richting zijn hengel zie rennen. Ik wist niet dat ie nog zo snel was.
De omgeving is adembenemend mooi.
Hij arriveert net te laat en hij ziet zijn hengel met steun en al vervaarlijk voorover hellen richting de Maas. De set kan elk moment gekatapulteerd worden. Hij twijfelt geen seconde en rent gewoon door…..het water in.
De Korum Fast Mat onthaakmat ligt goed vol
Hij heeft zijn hengel kunnen redden, maar wat nog belangrijker is, hij maakt contact met een goeie vis. Dat is direct duidelijk. Als dit een barbeel is, dan gaat het huis record er nu aan. Een mega vette dril volgt. De vis blijft heel ver van ons vandaan en besluit richting de barrage te zwemmen. In een moordend tempo. Ade scandeert al snel dat dit “ a carp” is en ik denk dat ie gelijk heeft. Hij grist het landingsnet uit mijn pa zijn handen en adviseert mijn broer stroomafwaarts mee te lopen. 5 minuten later komt de vis voor het eerst in beeld. Een pracht van een schubkarper ligt op de Fastmat van Korum. Zo goed gevuld had ik de mat tot dan toe nog niet gezien. De eerste dag gaat voorbij met 2 vissen op de teller. Daar hadden we ons eerlijk gezegd meer van voorgesteld. De biertjes smaken er die avond niet minder om.
Lambert met een karper, dat zie je ook niet zo vaak ?
Als we de dag erna opstaan heeft het gesneeuwd. We spreken over eind Mei!! Ik weet niet wat ik zie. Het waait snoeihard en het ziet er buiten erg guur uit. Na een heerlijk ontbijt gaan we toch vissen, maar dat is erg lastig. We moeten vrijwel constant schuilen. De temperatuur is net onder nul en we worden afwisselend getrakteerd op hagel, natte sneeuw en regen en dat in combinatie met een hele harde wind. Geen pretje om op deze manier hier te staan. Sterker nog, dat lijkt dn nergens meer op. De wind snijdt genadeloos langs onze gezichten en ik zie mijn vader er per minuut grauwer uit zien. Hier houdt hij helemaal niet van.
Schuilen, schuilen en nog eens schuilen
Daarbij is hij er niet zo goed op gekleed dan mijn broer en ik dat zijn. Ik had voor de zekerheid mijn Avid winterpak meegenomen en ben dan ook erg goed beschermd. Ik bied hem mijn pak aan, maar dat wil hij niet aannemen. Als mijn broer een uurtje later naar het toilet gaat, vraagt hij aan mij of het geen idee is om de spreekwoordelijke handdoek in de ring te gooien. Alles voor het welzijn van pa, dus ik stem onmiddellijk in. Op deze manier is er ook niks leuks aan en we besluiten niet veel later om te stoppen en in te pakken. We spreken met Ade en Tjitske af om op een later tijdstip nog eens terug te komen. Dat bleek later echter moeilijker dan gedacht. Kingfisher Maison zat gewoon vol geboekt. Mocht je ooit eens op barbeel, karper of meerval willen vissen op een hele andere plek die heel goed aan te rijden is vanuit Nederland, dan is Kingfisher Maison een waanzinnig goed uitvalsbasis. Vanuit Maastricht is het ongeveer 2 uur rijden.
