De laatste 2 dagen kwamen in zicht. En nog steeds geen actie bij mij. Ook voor de één na laatste dag gingen we naar Mequinenza.
Toch ook weer de diepere geulen en taluds af vissen. Na een stevig Spaans ontbijt,vertrokken we met volbeladen auto's naar de stekken van afgelopen week. Tijdens de heenreis gingen we nog wat aasvissen halen bij de bekende visboer van Mequinenza (alias the Godfather).
Net voor de middag lagen we te water, en genoten we voor de laatste keer van het uit zicht. De eerste uren gingen als een rotgang voorbij, en we hadden nog weinig leven gezien, onder onze flippers.
Waar Richard de dag van te voren een mooie 180+ vis ving, kregen we totaal geen beet. Onder tussen was Marijn er ook bij komen liggen. Hij was bezig met een fireball en een aas vis van +25 cm.
Dit had ik zelf nog niet geprobeerd, deze dagen. Na 4 dagen met shads, en ratel pluggen (Bill lewis-screaming devil) gooien en diagonalen,was het toch eens tijd voor de verandering. Marijn gaf me deze keer een dode voorn.Deze bond ik vast een een loodbol van 75 gram. Er stond op sommige plaatsen een lichte stroming vanwege de regenval afgelopen weken. Deze loodbol was zwaar genoeg, om m'n voorn op max 6 meter diepte te krijgen en recht onder me te vissen.
Tijdens het vertikalen, ging m'n voorn niet hoger als 20 cm van de bodem. We hadden al ruim een uur rond gedobberd, toen ik eindelijk ook eens een aanbeet kreeg op m'n St croix stok. Een aanbeet wil ik het niet noemen, maar eerder een betonblok die op m'n voorn viel. Ik sloeg met een rotgang aan, maar kreeg de vis met geen mogelijkheid van de bodem af. In m'n gedachten spookte het al, dat het m'n zwaarste dril ging worden in m'n viscarrière. Ruim een half uur werd ik rondgetrokken,daarna kwam er toch eindelijk het einde in zicht. Ik was letterlijk en figuurlijk helemaal KAPOT.
Gelukkig waren Marijn en Jorrit in de buurt en konden hun de vis landen. Ook na dit zware gevecht van ruim een half uur, was de vis nog lang niet uitgedrild, zie film.
Het meetlint stopte bij 217 cm. Ondertussen werden er ruim schoots foto's genomen. En werd de vis weer terug gezet in z'n element. Na het terug zetten moest ik toch nog even op adem komen, en kon niet veel later de beelden terug kijken wat Richard onder tussen gefilmd had.
Dit smaakte naar meer, en ging verder, ook nu weer met een dode voorn van ruim 20 cm. De meeste waren met levende voorns aan het vissen. Deze keer koos ik voor een viscocktail van een dode voorn en een levende zonnebaars.
Terwijl ik terug aan het peddelen was kreeg Richard een zware beet op z'n Fox shad firetail. Jammer genoeg loste deze vis zich, en liet een groot spoor aan lucht bellen achter.
Ondertussen was ik weer aangekomen op de plaats waar ik net m'n vis ving. Het is hier een stijl talud wat van 4 meter naar 6 meter gaat. Het was dus de bedoeling dat m'n aasvissen hier langs het talud gingen dansen.
Het duurde geen half uur, ook nu weer snoeiharde dreun. Vanuit het niets, vol over m'n aasvissen heen. De dril voelde niet zo zwaar aan als de vorige, maar sport geven ze zeker. Deze vis kon ik zelf landen, en schatte de meerval rond de 180 cm. Meten hadden we geen tijd voor, want terwijl ik de vis op m'n schoot probeerde te leggen, gleed ze aan de andere kant er weer vanaf. Geen precieze lengte en foto, maar wel deze uitglijder op video vast gelegt. Altijd leuk om terug te zien. Zo niet één vis op 4 dagen tijd, en nu in een kleine 2 uurtjes vissen 2 meervallen.
De laatste uurtjes gingen voorbij, en we lagen nog steeds met z'n vieren bij elkaar. We lieten ons langzaam naar de auto's uit dobberen. Totdat ik achter me Richard hoor zeggen JA VIS!. Ik was gelukkig dichtbij, en draaide me de hengels naar binnen en begon ook dit gevecht te filmen. Ook Richard had z'n shad in geruild voor een aasvis. Na een 20 minuten drillen kon ook hij de vis zelf landen, en werd ook hier geen foto's van gemaakt, maar staat alles vast gelegd op video.
Onder tussen waren de meeste al bij de auto's gearriveerd, en werden snel de spullen in geladen.
De Laatste dag,
De laatste dag besloten we naar een geheel ander stukje water te gaan. Het begon al super. Liter's water kwam er uit de lucht vallen.
Geen goede vooruit zichten dus.
Toen de middag viel, kwam het zonnetje nog even door. Volgens mij hadden we al 4 km gedobberd. En het bleef maar schommelen tussen de 3 en 4 meter diepte. Ook Tom vist z'n eerste meerval(tje) te haken, en schatte hem op net een kleine meter groot.
Tom en ik aan de linkse kant van de rivier en Marijn, Robert, Richard en Jorrit, aan de rechtse kant. Op eens hoor ik Richard zeggen, kom eens een foto maken van ons 4e. Terwijl ik Richard dat hoor zeggen, zei ik tegen Tom. Kijk eens op jou dieptemeter nu. De diepte ging van 4 meter naar ruim 12 meter diepte. Terwijl ik m'n aasvis ( voorn en zonnebaars), op diepte bracht ik kreeg ik ook hier een snoeiharde beet op. Dit voelde ook al zwaar aan. Ondertussen waren de heren, al over gepeddeld, en begon Richard ook nu weer op film vast teleggen. Na ruim 20 minuten zagen we een gouden klomp (albino) boven komen. Robert stond in de start blokken om de vis te landen, maar zag op het nippertje dat de dreg wel heel gevaarlijk hing. 1 gekke beweging van de vis en je belly boat loopt leeg. Ik moest deze vis hebben, en na een lang getouw trek kon ik deze vis zelf landen. De meter stopte bij 207 cm, en ik schatte de vis op ruim 30 kg.
Het was voor mij de grootste vis van de vakantie, maar zeker wel de mooiste. We bleven nog even op dit stukje hangen. Tom en ik lagen nog geen 4 meter van elkaar af, totdat Tom ook een beet kreeg op z'n aasvis. Jammer genoeg sloeg hij te zacht aan, en kon deze vis niet gehaakt worden. Terwijl de vis bij Tom eraf schiet kreeg ik een beet op de firebal. We denken allebei dat het de zelfde vis is geweest. Na een korte dril, snel landen en op de foto. Het begon al langzaam donker te worden, en we moesten nog een heel eind peddelen naar de auto's toe.
Eenmaal aangekomen, waren de batavieren uit Limburg en België uitgeput.
We konden deze vakantie terug kijken, met een groot succes. De meeste meerval vissers die week, vingen statisch. 1 a 2 visjes per week. Mede door de koude temperatuur van het smelt water.
Zou het dan toch dressuur zijn op deze monster, of speelt het koude water een grote rol! We vingen totaal die week 18 meervallen, 6 vissen van boven de 2 meter grens. Alles was in de puntjes geregeld, en de accommodatie was top.
Kijk dus voor meer info op, http://fishing-lodge-matarrana.com/de/ en http://www.roven.nl/
m.v.g. Freek & de Batavieren.
