Welke lengte shad?
Het principe van deze Roven-blog vind ik bijzonder lovenswaardig: uit elk vangstberichtje moet iets te leren zijn. Ik ben helemaal voor, dus. Alleen valt het in de praktijk lang niet altijd mee om dat te realiseren... gewoon omdat je als visser nooit helemaal zeker weet of je nu eigenlijk wel iets hebt geleerd of niet! Neem nu mijn late namiddag bellyboaten gisteren. Op ons dooie gemakje en bij een aangename temperatuur dobberden Maikel en ik rond op een spiegelglad meer in Zuid-Nederland. We kregen af en toe een aanbeet, van meet af aan, en het betroffen redelijk mooie exemplaren die zich aan onze shads vergrepen. We hadden voor shadjes van gemiddeld formaat gekozen: vorkstaartjes van Finn-S en Spro van een centimeter of tien, en 4 inch Sassy Shads. Die leveren altijd wel de nodige actie op - zo hadden we geleerd op eerdere visdagen. Dat maatje spoort ook goed met het formaat van de aasvisjes die we in de oeverzone zagen spelen: het speldaas is al een stukje groter geworden in de zomer, en we gaan er dus van uit dat de roofvissen op dat formaat snack is ingesteld. Na een poosje besloot ik in een opwelling om een keer de grootste shad aan de wartel te hangen die ik bij had: een schoepstaart die door Henk Thielen is uitgedokterd en de naam "Big Nando" meekreeg. Met z'n 17 cm is het inderdaad een grote jongen - althans in mijn kunstaasdoos. Hup, de diepte in, en hij mocht een paar driftjes meehuppelen boven de bodem. Na een minuut of tien krijg ik een dreun op de hengel om 'u' tegen te zeggen. De hengel staat meteen hoepeltje krom, en de harde bonken verraden dat het om een mooie snoekbaars gaat, die zich pas na een heftige strijd gewonnen geeft. De grote shad zit helemaal in z'n bek... Olé, denk ik, ik heb iets geleerd!
Thomas