De rivier op met Matt

Vier dagen na de opening, toch een dag weten te plannen, met Matt. Stip op tijd stond hij voor de deur, en werd ff snel een kop koffie naar binnen gewerkt. Onder tussen had ik al de boot gehaald, dus we hoefden maar de spullen in te laden, en konden vertrekken. Na een ruim uur stonden we op de helling, en de linder lag in een no time op het water. Tot m'n verbazing zagen we in geen enkele verte een andere visboot. Op internet had ik de dag van te voren gekeken, hoe het waterpeil er voor stond. Er kwam de komende dagen een hoop water bij. Zodat je op meerdere hellingen langs de rivieren niet meer kan traileren. Ook had ik op het net na gekeken dat het waterpeil aan het zakken was, in de morgen. Tot een uurtje of 11, en dan stond de rivier als het ware stil. Eenmaal op de plek gekomen, liet Matt z'n lunkercity cinamon shad stuiteren op de bodem. Ik begon deze morgen met een Relax ohio shad- motoroil. Al snel werd de shad van Matt vol gegrepen.

Ook in dit zeer bruine water, vanwege de hoge waterstand, doet de bruine kleur (zeer) goed. na een aantal honderden meters, begon ik het stukje weer van voor af aan te pakken. Nu iets dieper, omdat ik totaal geen activiteit op m'n lowrance zag. Nu deze keer was het bij mij raak. Een hoge net geen 70+ snoekbaars, vol op de ohio shad. Heerlijk zo'n aanbeet in de vroege ochtend.

Dit stukje pak ik nog een keer zei ik tegen Matt, en begon ook nu weer rond de 4,5 meter diep. Bijna op het het zelfde stukje kreeg ik weer een goeie aanbeet. Nu deze keer een mooie oude baars van maar liefst 49 cm, viel m'n Relax shad aan. Matt bleef maar vol houden met z'n lunker shad. Ook hij kreeg bijna tegerlijker tijd een forse aanbeet, op de shad. Helaas door het kopschudden van de is, wist deze te ontkomen. In een flits zag ik dat deze ook richting de 60+ ging, helaas voor Matt. Ik had dit stukje al een paar keer gepakt, en ging verder stroom opwaarts. Net als met de opening van het seizoen, stonden er op bepaalde stukken geen stroming, en hier konden dus de snoekbaarzen, tot hun rust komen. De eerste tien minuten, bleef het rustig. Totdat de goby (DK), gevat werd.

Er werden snel wat foto's gemaakt, en we konden rap verder vissen. Ook nu had hij de goby shad, nog geen 5 minuten te water en kreeg beet. Dit keer vergreep zich er een baars aan z'n shad.

Naarmate de middag, voorbij ging. Kregen we bijna tot geen beet meer. Het waterpijl stond nu op z'n laagst. Dus moest de trukendoos open gehaald worden, voor vis in de boot te krijgen. Meestal zet ik er dan een forsere shad op, of begin ik met dropshotten. Voor het laatste had ik gekozen, en begon ik met spiering verder te vissen. Ik ging terug naar het zelfde stuk, die morgen. En ook nu precies waar we die morgen vis vingen, kreeg ik een SNOEI harde dreun op m'n spiering. M'n St Croix Legend Tournament 6'8''- Split Shot werd als het ware uit m'n handen gerukt. Maar wat kunnen ze toch sterk zijn in de stroming. Na een aantal minuten kon ik deze mooi 70+ zander onder z'n kieuw uit het water pakken. Zo krijg je bijna 2 uur geen beet meer. maar met een geheel andere techniek kun je ze toch nog te pakken krijgen.