Het is maandag en Rick en ik zijn om 11:30 al op de zaak. We gaan normaal om 13:00 pas openen maar we verwachten door drukte dat we geen kans zien de internet bestellingen weg te werken. Zoals altijd gaan het gesprek meteen alweer over hoe, waar en waarop we gaan vissen deze week. Na de mooie meerval die Rick net voor het weekend had gevangen waren we toch nog steeds maximaal besmet door het meerval virus. We concludeerde zolang het netjes door bleef lopen met meerval we gek zouden zijn een andere visserij op te pakken. Ik weet dat er een hele goede tijd aan staat te komen op een grindgat voor mij. Dit grindgat produceert ieder jaar weer in september zodra de watertemperatuur onder de 18 graden komt gigantische snoeken formaat spoorbiels voor mij. Met deze snoekvisserij is de puzzel de laatste jaren goed ineen gevallen en ik sta dan ook voor een moeilijke keuze voor welke visserij ik moet kiezen. Om het goede gevoel met een bepaalde tak van visserij te krijgen kun je in mijn ogen niet de ene keer dit doen en de keer erop weer dat, je vist gewoonweg niet scherp dan.
*
Meervallen dus en liefst vanavond alweer is onze conclusie. Een probleem, we beschikken niet over aasvis en de dauwwormen zijn zaterdag uitverkocht geraakt. Nu hebben we met kunstaas ook altijd goede zaken gedaan en maak ik mij hier niet druk over. Tot onze eigen verbazing zijn we de laatste maand niet meer onder de stuwen op meerval wezen vissen, iets dat ons verbaasd gezien we hier vorig jaar zomer goed succes geboekt hebben. Ik stel voor een keer hierheen te gaan en de plassen rust te geven, eerlijk gezegd ook omdat ik hier met kunstaas meer vertrouwen heb dan op de plassen. Liefst met shads maar ook zeker met een oppervlakte plug van River2sea de Whopper Plopper. Enkele weken geleden was ik met vismaat Rico op pad gegaan en werd het mij weer duidelijk wat dit een onderschat kunstaas is. Ik loste bij een volgende vissessie na uren werpen een gigantische meerval buffel op de rivier die vol overgave op deze River2sea Whopper Plopper dook en vervolgens een run nam van 50 meter en losschoot.
Om 19:00 komen we aan op de rivier, zoals verwacht was er nihil stroming en konden we met gemak naar het einde van de midden pier peddelen met onze bellyboot. Ik ben met een fox shad aan het diagonalen en voel enkele malen een snoekbaarsje wat overmoedig op deze shad knalt. Tot de schemer gebeurde er niets en dan knalt er toch een meervalletje op. Een vis van een meter is gehaakt en na een snelle dril ligt de meerval op mijn schoot. Rick krijgt dit allemaal nog net mee en neemt aanstalten om 200 meter te peddelen en een foto te schieten. Ik laat de vis los en roep hem toe dat hij zich op zijn vissen moet concentreren, de schemertijd nu is toch de beste tijd.
Een kwartier later krijg ik een kleine tik op mijn top en ik zet de haak. Wat ik niet verwacht gebeurt toch, de hengel wordt tot aan de molen in het water getrokken. Een dril van een kwartier is nodig om de dikke meerval aan het oppervlak te laten verschijnen. We komen erachter dat de accu van de nieuwe waterdichte camera leeg is en maken daarom snel een foto met de telefoon wat dan ook resulteert in deze slechte afbeelding.
We schatten de vis tussen de 1,60 en 1,70 en geven hem snel de vrijheid. Hierna wordt er nog een vis gelost die gehaakt wordt en komen we er wederom op pijnlijke wijze achter dat de aanslag kei en keihard moet zijn als er met een shad gevist wordt. Doe je dit niet en zal de haak bij de harde plaat met tandjes zitten dan gaat deze niet ver genoeg erin. Dit zal vaak resulteren in een losschieter met een uitgebogen haak (hefboom effect) of een verbogen punt.
Na drie aanbeten en twee meervallen vinden we het om 11.15 welletjes en stoppen we ermee. Weer een avond waar alles klopte.
Vang ze,
Richard
