Limburgse snoekdames

Limburgse snoekdames

Vandaag heb ik m'n oude liefde nog eens opgezocht, nl. de snoekdames van de Limburgse maasplassen. Onze weervrouw had droog weer voorspeld met weinig wind en zelfs een zonnetje in de namiddag. De halve dag verlof (geboekt voor een nachtsessie op meerval) werd omgeruild voor een ganse dag verlof. De aasvissenbak was ook net bijgevuld met verse voorns dus het kon niet stuk. Aangekomen aan één van de Maasplassen ligt de belly na twee minuten in het sop en na drie minuten ben ik aan't vissen. Wat een voordelen toch dat bellyboatvissen. Ik peddel vanuit een haventje het grote water op en laat ondertussen de eerste verse voorn te water. Deze raakt nog niet bij de bodem of wordt al gegrepen door een snoek. Ik sla mis maar zie een grote snoek het aas volgen in het kraakheldere water. Als ik de aasvis terug laat zakken volgt onmiddellijk een herkansing. Een snoek van ongeveer een kleine meter is voor even de klos maar krijgt heel snel haar vrijheid terug (fototoestel in de auto vergeten). Toch maar even terugpeddelen voor het vereeuwigingstoestel. Later op de middag na uren aanbeetloos gedobber en gepeddel krijg ik een doffe dreun op de hengel. Deze keer is het de Fox firetail shad (18 cm) die gegrepen wordt. De Fox Firetail shad 18 cm Deze vis is een maatje groter en de hengel buigt diep tot in het water. De aanbeet kwam eigenlijk onverwacht ondiep van zo'n vier meter water. Na vijf minuten komt een brede rug boven water en kan ik de grote snoek met de kieuwgreep landen. Met de andere vrije hand zoek ik het oude fototoestel en schiet een paar plaatjes. De vis is puntgaaf en ziet er kerngezond uit. Zo wil ik gerust nog een reeksje vangen dit najaar. Hopelijk blijft koning winter nog even weg... groeten Jo Mebis