Code oranje, standje roofblei “aan”
Er staat een verbouwing van het huis op de planning. Vanwege het feit dat het vandaag vreselijk hard waait en de regen met bakken tegelijk uit de lucht valt stel ik voor om op de koopzondag een bezoek te brengen aan allerlei zaken die meubels, tegels enzovoorts verkopen. Even ideeën opdoen. Het is toch geen visweer. Als we na afloop ergens stoppen voor een snelle lunch haal ik de gsm even kort uit de binnenzak van mijn jas. Mijn oog valt op een mega vangst van Wiljo van Daalen op Roven.nl. Die gast vangt ongelofelijk veel meerval en hij is van de weinigen die dit klote weer getrotseerd heeft. Ik word ter plekke overvallen door een onhoudbare visdrang. Ik leg uit dat ik een paar uur ga vissen als we thuis zijn. Mijn moeder zei het vroeger vaker: jeuk is erger dan pijn. Visjeuk is de ergste jeuk die er is.
Mijn vrouw kijkt me aan alsof ze water ziet branden en verklaart me voor gek. Dat mag.
Code oranje. Ik leg haar uit dat ik een paar uur richting de Grensmaas rijd. Daar staan vrijwel geen bomen, daar kan me weinig gebeuren. Met mijn gewicht waai ik niet zomaar het water in. Uit ervaring weet ik dat dagen als deze vaak erg productief kunnen zijn.
Bamm!! de eerste roofblei van de dag.
Ik ga gericht proberen om een roofblei te vangen. Met niet meer dan een tasje en een mat, een hengeltje en een compact schepnet sta ik, voor ik er erg in heb, op de parking. Voor de zekerheid trek ik toch een waadpak aan. Wie weet moet ik wel links of rechts ergens het water in. Daarbij beschermt zo’n pak ook perfect tegen de regen.
Afgelopen week heb ik bij Fish Inn nog een aantal nieuwe shads opgehaald van Westin en van Manns. Vooral van de Westin Shad Teez Slim in de 14 cm uitvoering heb ik hoge verwachtingen. Ik geloof in goeie schoepstaarten aan een shad in deze tijd van het jaar. Niettemin, de Westin shad krijgt geduchte concurrentie van de oude Fox Rage Zander pro shad die ik graag inzet tijdens de wintervisserij op roofblei. Had ik er daar nog maar 100 van…?
Westin Shad Teez. Toppertje!
Als ik aan het water arriveer krijg ik direct een heel vertrouwd gevoel over me. Dit gaat goed komen. De omstandigheden zijn werkelijk fantastisch. De Maas stroomt als een gek, maar is niet echt bruin. De temperatuur is goed. Enfin, alle ingrediënten zijn aanwezig om succesvol te zijn. Vol vertrouwen start ik met werpen. Tegen de wind in. Dat valt ff vies tegen. De 10 grams jigkop die ik aanvankelijk aan de shad had gemonteerd, gaat er al na twee worpen af. Te licht. Ik stap over naar 20 gram. Dat werpt in elk geval beter. Ik zoek steeds een goed moment om te werpen. Als het ware tussen de windhozen door. Ik denk dat ik een keer of tien heb gegooid als mijn shad op 30 meter afstand wordt aangereden door een roofblei. Echt aangereden. Een waanzinnige klap in de volle stroming. De slip giert het kort uit. Ik kan een kleine “ yes” niet onderdrukken. Wat is dit vet. Geholpen door de enorme stroming beleef ik een sensationele dril. Als ik de vis uit het landingsnet til voel ik direct dat deze al aanvoelt als schuurpapier. Een mannetje dat al is uitgedost met een heel pak paaipukkels. Die pukkels worden gaandeweg de komende maanden steeds nadrukkelijker zichtbaar. Prachtvis.
Vlak voor de landing!
Snel verder! Na een paar worpen kom ik stevig vast te hangen en na een minuut of vijf vechten met de bodem van de Maas komt de montage los. De albright knoop die de verbinding maakt tussen de gevlochten momoi lijn en de fluocarbon van Stroft zit zo vast als een huis. Ik vind dit twee topproducten die nooit meer uit mijn tas zullen verdwijnen.
Een paar worpen verder krijg ik weer een gigantische klap op de hengel te verwerken. Ik haak de vis heel even, maar dan weet ie zichzelf toch te bevrijden. Noondejuu. Tien minuten later hetzelfde ritueel. Een beuk van jewelste, maar de vis los ik. Grrrrr……. Toch maar even de haak checken dan. Al snel blijkt dat deze bot is geworden, waarschijnlijk heeft de parkeerstand op de rivierbodem de haak geen goed gedaan. ik heb helaas geen slijpsteentje bij me. Snel wisselen voor een scherpe variant. Ik ben er zeker van dat dit me die twee vissen gekost heeft. Beginnersfout……
Opnieuw een fraaie roofblei op de onthaakmat.
Niet veel later vang ik ( nog steeds op dezelfde plek) mijn tweede roofblei van de dag. Ik ben al helemaal tevreden. De jeuk is weg. Deze heeft nu plaats gemaakt voor een nog grotere vangdrang. Ze zijn los en daar wil ik van profiteren. Jullie weten hoe het voelt, dat weet ik zeker. Het valt me op dat ik de vissen ver van me vandaan vang. Compleet in het midden van de Grensmaas. Ik denk dat hier nu ongeveer anderhalve meter water staat. Grappig dat ik ze hier elk jaar weer weet te vangen. Ik denk te weten hoe dat komt. Daarover een andere keer meer.
Ik schuif een meter of twintig op. Stroomafwaarts. Voor de afwisseling hang ik de Westin shad aan de speld. Die loopt ook perfect. Mijn eerste inworp komt erg ver. Als de shad op het water landt en ik twee slagen binnenhaal, krijg ik een dreun op mijn Hearty Rise hengel . Doordat de lijn nog niet echt strak lag, valt de heftigheid van de aanbeet deze keer mee.
Met 75 cm de langste vis van de dag. Wat een power!
Daarna ontploft de vis en vertrekt hij met een enorme snelheid stroomafwaarts. Ik moet alle zeilen bij zetten om stand te houden, maar dat lukt uiteindelijk toch goed. De lange dril om de vis stroomopwaarts te loodsen is er een om in te lijsten. Dit is een dikke vis. Dat voel ik aan alles. Als ik de vis voor het landingsnet krijg, zie ik dat ik gelijk heb. Een pracht exemplaar. Een hoge zeventiger. Die Westin shads doen het dus ook goed. Dat had ik wel verwacht. Blijvertjes.
De laatste van de dag inhaleerde de shad volledig.
Het stormt snoeihard. Ik krijg een hele dikke hagelbui over me heen die zo pijnlijk is voor mijn gezicht dat ik zeker vijf minuten met de wind mee moet kijken omdat het eenvoudigweg niet te doen is. Pfffff. Of het zo moet zijn breekt daarna de hemel open en komt het zonnetje tevoorschijn. Wat een verschil binnen de tien minuten. De wind blijft echter genadeloos over de Maas gieren. Ik vang echter wel. Binnen een uurtje vang ik nog 4 fraaie roofbleien. Allemaal zestigers. Het is dat mijn jongste zoon half staat te bevriezen en we daardoor noodgedwongen huiswaarts gaan….anders had ik er vandaag nog meer kunnen vangen. 7 stuks in Maart!! Helemaal te gek.
Tot de volgende keer
Leon Haenen
