Baarzenbal deel 1
Vissen vanuit een bellyboat. Het was alweer een tijd geleden dat ik dat voor het laatst had gedaan. Dit weekend stonden er twee achtereenvolgende visdagen op de planning. Een luxe die niet vaak voor komt in mijn agenda. De eerste dag zou ik zoals aangekondigd sinds een lange tijd weer te water gaan vanuit zo’n luxe zwemband. Via mijn vrienden bij Fish Inn had ik geregeld dat ik dit weekend de beschikking had over een zeer complete ……..bellyboat met een Float Plus systeem aan boord. Ik moest het wel zelf installeren. Het hele systeem was nog nieuw verpakt. Ik vond het een mooie gelegenheid om zelf te ervaren hoe ingewikkeld het nou was om het Floatplus systeem zelf te installeren en in gebruik te nemen. Ik kan er maar een ding over zeggen: wat is hier ongelofelijk goed over nagedacht. Ik ben er echt heel erg enthousiast ver geworden. Over het Float Plus systeem heb ik een aparte review geschreven die je elders op de website kunt vinden.
Klaar voor de start!
In de vroege ochtend arriveer ik in de buurt van de plek waar ik te water zal gaan. Voordat ik alle spullen uit de auto haal, neem ik even poolshoogte. Even inventariseren hoe groot de uitdaging is om aan de waterkant te komen. Op het eerste oog valt het allemaal wel mee. Een redelijke helling en een korte klauterpartij over de basaltblokken. Vol enthousiasme maak ik de auto leeg. Ik sta er wel weer van te kijken wat ik allemaal heb meegenomen. Het lijkt wel of de Hamsterweken bij Albert Heijn zijn begonnen………jemig. Uiteindelijk gaat de helft weer terug de auto in. Ik ga daar toch hulp voor zoeken……….
Het neopreen waadpak dat ik een week eerder heb opgehaald zit als gegoten. Te strak eigenlijk voor een bourgondische uitvoering van een atletisch lichaam. Ik vind het niet erg dat niemand me hier zo “verpakt” ziet lopen. Het zit echter wel top. Gehuld in het waadpak begin ik alle onderdelen naar de waterkant te brengen. Omdat niet alles naadloos gemonteerd zit op de bellyboat moet ik vaak op en neer lopen. Zo vaak, dat ik twintig minuten later dampend van de zweet naast de bellyboat sta uit te hijgen. Ik heb nog een lange weg te gaan voordat ik de marathon kan lopen……
Prachtige dauwwormen vormen vandaag het hoofdgerecht.
Terwijl ik een welverdiend bakje koffie aan het drinken ben, kijk ik naar het geheel. Het ziet er wel fantastisch uit zo. De bellyboat, type floatmaster XL AIR 170cm, is wel echt een hele luxe bellyboat. Oerdegelijk uitgevoerd en het zit als een relaxfauteuil.
Als ik in stap en vertrek, zit ik met de floatplus afstandsbediening in mijn handen. Er is geen uitleg nodig. De unit is intuïtief te bedienen. Ik ben heel erg van de gadgets. Ik sta ervan te kijken hoe hard de elektro motor me achteruit stuwt. Voor de zekerheid heb ik de dodemansknop aan de accu bevestigd en heb ik ook een zwemvest aangetrokken. Veiligheid voor alles.
Een kind doet de was……
Ik heb maar 1 hengel bij me. Een dropshothengel. Ik vis met hele fijne 19/00 stroft fluocarbon en een 3 grams dropshotloodje. De haak is een gamakatsu worm nummer 2. We gaan vandaag voor het hele subtiele werk. Aan de haak vis ik vandaag enkel met dauwwormen. Wat mij betreft met afstand het baarzenaas nummer 1. Niks ingewikkelds, gewoon zo’n worm eenmaal door de haak halen en dan maar laten hangen.
Het is even zoeken met de fishfinder, maar na een uur zoeken zit ik met mijn bellyboat aan de rand van een talud. Hier kan ik mooi het aasje ondiep laten starten en langzaam het talud af vissen. Vooraf heb ik eerst gekeken waar de vissen staan. Op het moment dat ik er was stonden de vissen onder aan het talud. Soms wil je net andersom vissen en is het zinvoller om vanaf de ondiepe kant het aas het talud op te vissen.
De Daiwa Ballistic LT ‘18 2000D van Roven.nl , ultiem genot!
Het zit me vandaag mee. Het waait niet. Het water ligt er roerloos en spiegelglad bij. Het duurt een paar uur voordat ik de eerste tikjes voel. Ik vis met een slappe lijn. Deze truc heb ik van mijn vriend Tim geleerd en ik pas deze met veel succes toe. Je ziet eenvoudigweg je lijn strak lopen nadat je een aanbeet hebt gevoeld. Soms voel je helemaal niks meer en komt de vis met je hele montage naar je toe gezwommen. Ook daar dien je rekening mee te houden.
Enfin, terug naar mijn zwemband. Ik lig met de bellyboat ongeveer op een meter of vijf waterdiepte en vis een meter of 25 van me vandaan. Ik drop de montage boven op een onderwaterheuvel en voorzichtig dirigeer ik het dropshotloodje van het taluudje af. Tergend langzaam. Ik voel eindelijk een paar goeie tikken op de hengeltop. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik een hulplijn had ingeschakeld.
De eerste baars van de dag is meteen een beste!
Tim heeft me precies uitgelegd waar ik de beste kansen zou hebben en al snel kom ik erachter dat het allemaal best nauw luistert. Nu ik op de juiste plek blijk te zijn voel ik ook al snel een aanbeet. Beheerst sla ik mis op de eerste goeie aanbeet. De worm eraf. Snel een nieuwe monteren en weer inwerpen. Als het loodje contact maakt met de rivierbodem voel ik snel weer een paar tikjes. Ik laat de lijn slap vallen en binnen een paar tellen zie ik de goed zichtbare Momoi Ryujin lijn met korte tikken weglopen. Ik zet de haak beheerst en voel direct contact. Baars! En een goeie. De eerste dikke baars van de dag is een feit. Het zijn hier stevige vechtersbazen. Het is heerlijk om ze zittend vanuit zo’n zetel in het heldere water omhoog te zien komen. Prachtvissen zijn het.
