31 maart betekent het einde van het roofvisseizoen in Nederland. Op deze allerlaatste dag voor de sluiting ging ik net als iedere andere dag vissen aan de maas. Dit moest een knallende afsluitsessie worden, want ik wilde het roofvis seizoen officieel beëindigen met een bak van een vis. Iedereen die met de weersomstandigheden op deze dag ging vissen werd voor gek verklaart. De wind was extreem fel en sneed als een mes door onze kleding heen ook vielen er buien met van soms zelf hagel en sneeuw. Toch sprong ik op mijn fiets en met moeite kreeg ik de fiets richting de Maas gestuurd.
Mijn eerste stek was een wat dieper gedeelte, deze stek heb ik volledig uitgekamd, maar helaas bleef de visteller op 0 staan. Toch bleven we goede moed houden en ik zette alles op het spel en wisselde naar een veel ondiepere stek. Het water was ongeveer één meter diep met veel struiken en takken onder water ''dat wordt vast komen'' dacht ik. Daarom monteerde ik als eerste een dropshot montage aan mijn lijn. Ik kamde de stek zeer precies uit struikje voor struikje en takje voor takje, maar het leverde geen vis op. Wederom werd er van technike gewisseld, dit keer haakte ik een Lunker City Shaker in de maat 6'' op een loodkop van 10 gram aan de speld. Ik gooide precies richting de obstakels, elke keer wanneer de shad de bodem raakte tikte ik hem langzaam weer een paar centimeter omhoog. Dit duurde een paar lange uren, maar aan opgeven heb ik gelukkig geen seconde gedacht.
Na één van mijn tikken kreeg ik een enorm harde aanbeet waar ik gelijk op aansloeg. De weerstand die ik voelde was zo sterk dat ik deze rover geen meter vooruit kreeg. De vis ging naar de bodem en zwom naar het open water. Zonder moeite trok deze vis meters Stroft lijn van de spoel af. Ik zette best wel wat kracht tegen, maar tegelijkertijd was ik ook nog bang voor mijn Stroft fluor carbon onderlijn. Ik vertrouw deze lijn normaal blind maar omdat er veel takken en stenen op de bodem lagen liepen de rillingen toch meerdere malen over mijn rug. De vis raakte dicht bij de kant in paniek en probeerde naar de struiken toe te zwemmen. De hengel ging krom tot in het handvat maar de vis zwom gewoon door richting de struiken. Het is me uiteindelijk gelukt om de rover te stoppen en ik kon de vis weer mijn kant op dirigeren. Ik viel bijna flauw toen ik zag wat er boven water kwam! Wat een monster, een echt Kasteel! Met een vloeiende beweging gleed de vis zo het schepnet in.
Na het meten en fotograferen van de vis wordt ze weer snel terug gezet in haar element. Het kasteel zwemt met een krachtige staartslaag terug naar haar koninkrijk. Ik ga zitten en ik steek een sigaret aan, ik kan niet geloven dat dit gebeurd is. Mijn droom om een meter Snoekbaars te vangen is een feit geworden! Mijn honderden of zelfs duizenden uren aan de waterkant werden beloond met een snoekbaars van 104 hele centimeters. I LOVE IT!
Karol
