fireballmeervallen

fireballmeervallen

Fireballmeervallen Het is begin oktober maar we krijgen augustusweer, zonnig en vlot over de twintig graden. We mogen ons dan ook weer gelukkig prijzen dat we een dag op de Maas kunnen meervallen vandaag. De lichte zuidwestenwind staat met de stroming mee en dat maakt het makkelijk om lange driften te maken zonder dat er veel bijgestuurd hoeft te worden. Ideale omstandigheden lijkt me zo. We zetten elk een dobberhengel uit waaraan een karpertje en een forse winde mogen zwemmen op een ‘veilig’ stuk boven de bodem. De beetmelders laten we zo’n tien meter achter de boot meedobberen. De handhengels worden voorzien van een relatief licht fireballsysteem. Een loodgewicht van vijftig gram lijkt ons meer dan voldoende voor de voorns die ik eerdaags nog ving tijdens het brasemen. Na een uur krijgt m’n maatje een aanbeet op de getakelde voorn, maar de aanbeet zet zich niet door. Een uurtje later een herkansing die niet te missen viel, een doffe dreun gevolgd door het weglopen van de hoofdlijn. De Blackcat Funstick mag een paar minuten lekker krom gaan en dan komt de eerste meerval in de boot. Een vis van 150 is zeer welkom om de spits af te bijten… Na een uurtje rust wordt het stilaan etenstijd en we krijgen enkele aanbeten kort achter elkaar die we niet kunnen verzilveren. Het kon niet uitblijven, en dan staat m’n maatje opeens met de Sportex krom. Een middenmaat meerval heeft de voorn aan de fireball te pakken. Niet veel later wordt ook de winde aan de bijhengel voor de tweede maal gegrepen en is het goed raak. Een flinke meerval laat de hengel netjes buigen. Drie meervallen en we zijn meer dan tevreden nu. Een paar koele biertjes maken het plaatje helemaal compleet. Even later worden we nog verrast door een ietwat vreemde aanbeet. Geen meerval deze keer die onze aasvis te grazen nam, maar een flinke schubkarper die even geluk had ons te treffen… Het beest had namelijk nog een karperrig in de bek met tientallen meters nylonlijn eraan. We konden de lijn te pakken krijgen en zo de vis rustig bij de boot halen. Bij de tweede poging lukte het me om de vis vast te grijpen. Met één hand rond de staartwortel en de ander onder de borstvinnen. We verlosten de karper van de rig en de meters lijn waarna ze weer gezond en wel de diepte in kon. Groeten Jo Mebis