Gemengde gevoelens
Vorige week zondag sprak ik een vismaat, Marten, en hij vroeg of ik weer eens wilde gaan vissen op snoekbaars. Ik zag dat wel zitten en de afspraak werd gemaakt voor afgelopen vrijdag. Om 6 uur stond ik bij hem op de stoep om aasvisjes te gaan vangen. Zo gezegd, zo gedaan, ongeveer 15 voorntjes van afmetingen tussen 7-12cm gevangen en we konden vertrekken. Hengels mee, net mee, tangen e.d. mee. De stek was al bekend, we hebben hier vaker gevist en dat is steeds goed bevallen dus waarom een andere stek opzoeken…? Aangekomen worden net en tangen klaargelegd en kunnen de hengels ingelegd worden. De keuze tussen voorn of voorn als aasvis is snel gemaakt en met 2 haken in hun lichaampje worden ze gelanceerd richting de bodem van de Merwede. Het is half 8 en het wachten plus gezellig ouwehoeren kan beginnen. Na ongeveer een half uurtje komt de broer van Marten met zijn nieuwe boot voorbij gevaren die moet natuurlijk door broerlief even bewonderd worden, terwijl mijn maat weg is slaat mijn hengel dubbel, ik wacht even en sla aan… RAAK!! Ik roep Marten terug en hij komt kijken wat er aan de hand is ik zeg: ‘Ik heb er een, schep jij hem even?’ hij staat al klaar met het net als de Zander aan de oppervlakte komt kijken en snel schept hij hem uit het water. Mijn ‘prooi’ wordt snel ontdaan van de hoofdhaak, de dreg heeft hij niet aan geraakt, en de trotse vanger mag even poseren met de vangst.
Na de fotoshoot en nadat de meetlat erlangs is gelegd, die stopt bij 62cm, mag hij weer terug in het nat. Netjes zoals het hoort even de tijd ervoor nemen en de vis weer op krachten laten komen tot hij vanzelf wegzwemt. We gaan weer verder vissen en dan is Marten aan de beurt, ook zijn hengel komt in een stand te staan zoals hij niet heel de week in de schuur staat… Na een korte strijd trekt mijn maat aan het langste eind en mag ik de vis scheppen, wederom een snoekbaars. Van deze vis heb ik helaas geen foto’s. De meetlat stopte ditmaal bij 45cm en de snoekbaars mag weer beneden gaan kijken. Alle hengels liggen weer zoals het hoort en we gaan gewoon weer verder met wachten. Ook deze keer duurt het wachten niet heel erg lang en was ik na ongeveer een half uurtje weer aan de beurt. De derde snoekbaars van de avond kwam zich melden en werd door Marten geschept. Hij was iets kleiner als zijn voorganger: 59cm.
Uiteraard mag ook deze vis weer terug in het water om voor nieuw nageslacht te gaan zorgen. Na het ‘acclimatiseren’ zoals ik het maar even noem zwemt de vis vanzelf weer weg en ik tevreden. Het vissen gaat nog even door maar tot meer dan een misser voor Marten leidt het niet meer. Het loopt tegen half 11 als we de spullen op gaan ruimen en de lopen de steiger af… en dan staat mijn hart opeens bijna stil, daar drijft een snoekbaars van zo met het blote oog te zien ongeveer 60cm… Het lijk word geschept en blijkt na inspectie nog erg vers te zijn, na nameting komt de lengte uit op 59cm. Ik baal als een stekker en voel me een soort schuldig ook al is er niets meer aan te doen. Ik heb de vis maar meegenomen en hij mag zijn diensten in de pan gaan bewijzen al was dit niet de bedoeling van de avond…
Iedereen strakke lijnen en kromme hengels toegewenst!!
Coen Molendijk