Al weken loop ik met een rotgevoel rond. En dat gevoel kennen jullie misschien wel. Het is dat nare gevoel dat je krijgt wanneer je je hengels een tijdje niet hebt aangeraakt. Door het slechte weer van de afgelopen weken, en wat familieverplichtingen, stonden mijn hengels al weer een tijdje stof te vergaren. Afgelopen zaterdag kon ik het niet langer meer aan. De morgen was ik met vrouwlief op stap geweest. Maar om 13u00 zei ik tegen haar: Schat, ik ga vanmiddag even een hengeltje werpen. Gelukkig reageerde ze heel goed en zei direct: ok, veel plezier! Dat liet ik me geen 2e keer zeggen en 15 min later zat ik in de auto, onderweg naar mijn favoriete water. Het water waar ik mijn eerste snoek ooit ving, en waar ik nog met plezier terug kom. Eenmaal aangekomen bij het watertje check ik snel mijn uitrusting: Hengel, doosje plugjes,net, tang, verder nog iets? Nee, gaan met die ban....ach nee. Er lopen 3 collega vissers op mijn stekkie. Balen zeg. Ach ja, dan maar even iets anders zoeken. Stadswater is dichtbij, dus de keus is snel gemaakt. Eenmaal daar aangekomen zie ik al snel dat er genoeg leven in het water is. Maar mijn salmo slider laten ze links liggen. Hmmm, misschien even de 4play proberen dan...ook die kan ze niet verleiden. Maar omdat die mij in het verleden al enkele snoekjes op de kant heeft geholpen, laat ik hem aan de speld zitten en loop wat verder. Ook daar actie in het water. Elk druppeltje water in de kleine vaart heeft mijn plug al voorbij zien komen, maar helaas geen hangers. Plots bedenk ik me dat ik nog zo'n kleine ratelplug in mijn doosje heb zitten. Hopelijk brengt die wel leven in de brouwerij. Snel wordt de plug verwisseld.
De eerste op de Rozemeijer Fat Izy.
Ik realiseer me direct dat ik voorzichtig moet zijn. Daarom klap ik mijn net uit met 1 hand en ga al snel over tot scheppen. Geen verkeerde keus want tijdens het scheppen schiet de plug al uit de bek en kan ik de vis nog maar net landen. Gelukkig blijft ze lekker rustig. De vis is niet overdreven dik, maar volgens mij wel een mooie lengte. Even snel meten...shit, meetlint vergeten. Dat moet net nu weer gebeuren...pfff Nou ja, gelukkig staan er al snel een aantal aardige jongetjes om mij heen. Zo'n grote snoek hebben ze nog nooit gezien!! Hahaha, gelukkig konden ze wel een fotootje maken voor me. Ik schat de vis op een dikke 80cm. Groter dan het gemiddelde wat hier rond zwemt.
De vis snel terug gezet en weer verder met werpen op dezelfde stek. Na een paar worpen houd ik het voor gezien want de hagel komt even heel hard naar beneden. Tsja, het is nog steeds winter he. 5 minuten verderop ligt nog een stukje vaart dat ik nog niet ken. Kijken of ze daar ook willen bijten. Het zonnetje is gelijk aan mijn humeur: stralend. Na die eerste snoek is mijn dag al geslaagd. Nog breder wordt mijn grijns wanneer ik al heel snel weer een tikje krijg op de plug. Snel nog een keer over dezelfde plek werpen. In spanning van wat komen gaat draai ik mijn reel langzaam binnen. Hangen!! Goh wat is zo'n aanbeet lekker. Met het zonnetje in mijn nek dril ik het kleine snoekje dat lijkt te vechten voor zijn leven. Hij weet nog niet dat hij binnen een minuut weer terug mag. De haak zit namelijk mooi vooraan in zijn bek, en een fotootje is snel genomen. Dag jongen, tot over 5 jaar. Dan zie ik je graag weer terug.
Vanaf nu gaat mijn telefoon non-stop. Dat ding maakt overtoeren. Mijn vismaten geloven namelijk niet dat ik eindelijk WEL iets vang. Ze hadden graag meegegaan maar de karperbeurs was belangrijker voor ze. Misschien dat ze, na het zien van deze foto's, eindelijk eens verstandig worden. Het begint nu weer wat te hagelen. Maar het is de natte sneeuw die mij naar mijn auto jaagt. Eenmaal in de auto slaat de twijfel toe: wat moet ik doen? Stoppen op mijn hoogtepunt, of toch nog even proberen dadelijk? Ik zag ten slotte nog genoeg klein grut wegspringen voor mijn plug. Gelukkig, de sneeuw en regen is weg. Ik hijs mezelf uit de warme auto om het nog even te proberen. Eenmaal uit de auto loop ik een van de jongens tegen het lijf die ik eerder die middag ook had ontmoet. Toen stond hij met grote ogen zich te vergapen aan mijn gevangen snoek. Maar nu vroeg hij me heel verlegen hoeveel mijn hengel kost. Hij zou graag eens een hengel kopen om ook een vis te vangen. Geduldig heb ik hem verteld dat het niet duur is om een beginnersetje aan te schaffen. Maar het is wel belangrijk om even goed op internet te kijken hoe je met de vissen om moet gaan. Dat zou hij doen en vriendelijk namen we afscheid. Het begon ondertussen al te schemeren. Snel nog even de plug het water in gooien. Dit watertje ligt aan een hondenuitlaatroute. Dus behalve met vissen was ik ook druk met het uitleggen dat er ook in hun water snoeken zwemmen. Eén man dacht dat ik een grapje maakte. 'Nou, je hoeft me niet te geloven hoor' dacht ik nog. En precies toen ik dat dacht...BAM...een flinke tik op mijn hengel. 'kijk maar eens' zeg ik breed lachend naar de man. En ja, de man moest toch echt toegeven dat het een snoek was die aan de andere kant van mijn lijn hing. Helaas was de drill lang niet zo spectaculair als de aanbeet. De snoek liet zich namelijk wel heel makkelijk naar het net dirigeren. Normaliter hanteer ik liever de kieuwgreep, maar de oevers zijn hier gewoon te stijl om makkelijk bij de vis te komen. Na het onthaken, biedt de eerst zo argwanende man aan om een fotootje van mij en de vis te maken. Daar zeg ik geen nee tegen.
Ook deze vis gaat weer snel terug het water in. Heerlijk, 3 vissen in krap 3 uurtjes vissen. Ik vis het het watertje snel nog even uit maar het wordt al snel donkerder. Om 5 uur zit ik dan toch met frisse tegenzin in de auto. Ik wil eigenlijk nog helemaal niet stoppen. Vrolijk en trots bel ik vrouwlief op om te zeggen dat ik weer naar huis kom. Enigszins verbaasd over mijn vangsten feliciteert ze me. Als beloning gaat ze mijn favoriete maaltje klaar maken: oma's macaroni. Kijk, daar kom ik wel voor naar huis!!
Mvg Maarten
