Wat leek op een mooie visavond eindige in de perfecte visavond! De buitentemperatuur was goed (26 ºC) en de stroomafvoer was met zo’n 150m3/sec meer dan normaal door enkele onweersbuien stroomafwaarts. Alleen de matige windkracht (kracht 3) maakte het enigszins lastig.Het vertrouwen was groot, omdat ik de dag ervoor ook al op het water was geweest en veel steigers en beten had. Er stond toen een flinke stroming (300m3/sec) op de Maas door enkele onweersbuien.Ik mocht toen twee meervalletjes landen van 65 en 85cm gevangen op een tros dauwwormen op een circle hook.’s Middags nog even wat doosjes dauwwormen gehaald bij Richard en wat aasvissen van 15-20cm gevangen. Om 18.30u dobberde ik op het water en kon ik aan de slag. Na zo’n 15 minuten kreeg ik al de eerste beet. Deze was echter te voorzichtig waardoor hij zich niet haakte. Daarna was het weer een tijd rustig. Wel waren er enkele steigers te zien op de visvinder, maar die lieten zich niet verleiden.
Om 19.30u heb ik Richard opgepikt en kon er weer verder gevist worden. Na zo’n uurtje vissen zag ik de hengeltop doorbuigen. Hebben die kip! Een kleine meerval van ongeveer 60cm had mijn wormen gepakt.
Hierna heb ik nog een beetje gehad, maar het bleef verder rustig. Het begon inmiddels ook al aardig donker te worden waarmee het vertrouwen ook groeide. Op het scherm verscheen af en toe een steiger, maar er gebeurde verder niks. Rond 22.45u hoorde ik de hengel in de steun. Ik keek naar mijn dobber met aasvis en zag hem aardig stuiteren. Daar zit wat bij! “Wacht maar even” zei Richard. De dobber gleed langzaam schuin weg en de hengel werd kromgetrokken. “Ja, hij heeft hem” zei Richard. Ik pakte de hengel, draaide de lijn strak en gaf er een flinke ruk aan. Hangen!
Hangen! Het gevecht kon beginnen.
Eerst dacht ik nog dat het niet zo’n grote was, omdat hij vrij makkelijk omhoog kwam. Toen hij eenmaal doorhad dat het goed mis was zette hij zijn gewicht in de strijd. Mijn Black Cat Fun Stick boog aardig door en ik kon weinig anders doen dan weerstand bieden. “Die is wel 160-170cm” zei Richard. Af en toe leek het alsof de haak losschoot, maar dat was de staart die tegen de strakke lijn aankwam.Na ongeveer 5 minuten kwam hij voor het eerst goed naar boven om weer naar de diepte af te zakken. Dit gebeurde een paar keer en toen besloot ik de slip van de Stradic 6000FB iets strakker te zetten. Ondertussen was Richard al plaats aan het maken in de boot. Na zo’n 10-15 minuten kwam hij boven en zag ik pas wat voor gevaarte er aan de andere kant van de lijn zat. Sodeju wat een beest!
Behendig trok Richard de vis in de boot en zijn we naar een zandstrandje aan de oever gevaren om hem te meten en een paar foto’s te maken. Precies 1,80m. Dat is iets groter dan mijn voormalig PR maasmeerval van 85cm.
De droomvis van 1,80m uit mijn thuiswater.
De meeste voldoening haal ik nog uit de gedachte dat ik alles zelf heb moeten aanleren. Van het spelen met het kwakhout tot materiaal. Ik heb wel vaker gepraat met meervalvissers die meer ervaring hadden, maar toch heb ik altijd alles zelf moeten uitproberen zonder dat er iemand bij was die het mij leerde. Mijn doorzettingsvermogen heeft zich gisteren uitbetaald.
Met deze bek had hij geen enkele moeite met de aasvis.
Richard maakte snel wat foto’s waarna de vis weer terug in het water werd gelaten. Met een watertemperatuur van 24,5 ºC kun je hier niet te lang mee wachten. Het was erg ondiep waardoor ik een stukje in het water ben meegelopen. Na een korte reanimatie zwom het gevaarte rustig weg.
Mijn vissersdroom was uitgekomen en ik zal deze dag nooit meer vergeten.
Mijn tip: Zorg dat je op het juiste moment aan/op het water bent. Als het goed stroomt (bijvoorbeeld door onweersbuien) dan zijn de vissen actief en anders is het een stuk moeilijker om iets te vangen.
De release.Job van Eijk
