Meat power deel 2

10.23 uur: terwijl ik uitleg aan Sijmen aan het geven ben over mijn Barbeelhengels van Rod Visions voel ik een paar minuscule tikjes op de hengeltop. Direct is er focus.  En dat word beloond met een niet te missen aanbeet. Als de hengel in de hengelsteun had gelegen dan zou ik deze aanbeet omschreven hebben als een wegloper waar bij de hengel in een klap vervaarlijk doorbuigt. Man wat sta ik hier te genieten. De zwaarte vis van de dag vecht voor wat hij waard is. Wat zijn ze sterk hier. Deze vis weet in een aantal spurts enkele meters lijn van de molen te rossen. Ik ben goed gemonteerd. Ik ben zeker van mijn zaak en durf best wel wat druk te zetten.

Een tevreden mens heeft de halve wereld. Dat wordt door de vis direct beantwoord met veel agressie. Heerlijk is dit. Aan de dril te voelen is dit een grotere vis. Die zware jongens hangen vaak heel log in de montage. Het gaat er allemaal minder zenuwachtig aan toe, maar wel met meer bruut geweld.   Als de vis in het troebele water voor het eerst aan het oppervlak verschijnt wordt bevestigd wat ik al dacht. De bek zegt alles.

Een close-up, omdat ze zo mooi is. Op de mat geeft het meetlint 72 cm aan. dat zijn de vette exemplaren. Ik wil deze ook heel even wegen. Ik moet zeggen dat ik de vis zwaarder had ingeschat dan het in werkelijkheid is. 3,5 KG geeft de weegschaal aan. mijn dag kan niet meer stuk. Dit zijn de vissen waar ik het voor doe.

Terwijl ik de vis terugzet loopt Sijmen naar de auto. Hij komt terug met twee overheerlijke Grand Cru biertjes van Belgische makelij om het moment te vieren. Dat kan ik ontzettend waarderen. Samen staan we na te genieten van de vangst. Sijmen legt uit dat hij de biertjes had meegenomen voor als er een speciaal moment zou zijn dat gevierd zou moeten worden. Een geweldig gebaar en een memorabel moment.

Een heus mastercard momentje, sommige momenten zijn onbetaalbaar 11.24 uur: het lijkt erop dat we over het hoogtepunt heen zijn. We krijgen een stortvloed van water over ons heen, maar we blijven stoïcijns staan. Het kan ons niet deren. Een uur lang gebeurt er niks. Ik krijg uiteindelijk een aanbeet. Het voelt aan als een soort van gefriemel aan de montage.  Het blijkt een regenboogforel te zijn die ik tijdens de dril heel even voor een kopvoorn aan zie. Een mooie vis die zich vergist heeft aan een stukje worst.

Een heuse regenboogforel. Bij de volgende inworp krijg ik weer snel een aanbeet. Het lijkt erop dat ik de zwaarste vis van de Ardennen heb gehaakt. De vis doet wat ie wil. Ik heb in eerste instantie vrij weinig in te brengen en kan alleen maar stand houden. Sijmen oppert dat het best wel een karper zou kunnen zijn. Ik hoop op mijn eerste double in de Ardennen. Na een paar minuten lijkt het erop dat er schot in de zaak komt. Metertje voor meter win ik aan terrein. De 28/00 barbeellijn van Korum geeft het niet zomaar op. Dat is een top lijn waar ik erg veel vertrouwen in heb. Dan besluit de vis stroomafwaarts te zwemmen en laat hij zich volgens Sijmen heel even aan het oppervlak zien. Een barbeel…….in de staart gehaakt. Dat zal wel dat het  er zo heftig aan toe gaat. Bij de laatste krachtsinspanning van de vis schiet de haak los. Ik vind het spijtig, maar kan er wel mee lachen. We besluiten even te pauzeren en samen genieten we van de tomatensoep die Sijmen heeft meegenomen. Ik moet zeggen dat hij erg goed voor me heeft gezorgd. In deze kou smaakt de soep uit blik als een delicatesse in een twee sterren restaurant. Heerlijk!

Zeiknat. 13.11 uur. Na een lange pauze krijg ik weer een heerlijke aanbeet. Uit de steun deze keer. Ik vond het toch wel prettig om even met de handen in de zakken te staan. Het is vreselijk koud aan het worden. De aanbeet is uit het originele barbeelboekje. Hard en ongenadig. Het is mijn zesde vis van de dag. Ongelofelijk. Zeker als je bedenkt in welk weer we staan te vissen.

13.25 uur: het is Sijmen die de volgende vis vangt. Je vraagt je af waar die dekselse kopvoorns zijn die we eigenlijk wilde vangen. Nog geen kopvoorn gezien. Het is de derde barbeel van de dag voor hem. Ongelofelijk mooi. Bij elke vis die we vangen is het ritueel hetzelfde. De vanger overhandigt de hengel aan de ander en loopt met het schepnet naar de onthaakmat. Daar wordt de haak verwijderd terwijl de barbeel op een natte en zachte ondergrond ligt. We besteden telkens veel aandacht aan het welzijn van de vis.

Met recht een torpedo! 13.40 uur: Sijmen is los. Hij weet weer een pracht van een aanbeet te verzilveren. Ook nu weer een vis om in te lijsten. In dit donkere water krijgen de barbelen een iets valere kleur. Ik vind het wel wat hebben. Het past erg goed bij de winterse omstandigheden die we nu hebben.  de gevoelige hengel waarmee Sijmen vist, past erg goed bij deze omstandigheden. Omdat het de bedoeling was om kopvoorn te vangen, heeft hij een quiver tip van 4oz gemonteerd. Het is geweldig om op die hengeltop die barbeel aanbeten te zien. Gewoonweg schitterend.

14.03 uur: Het is weer mijn beurt. Een doffe klap op de hengeltop is voldoende om de haak te zetten. Ik vraag we oprecht af hoeveel barbelen hier vandaag bij elkaar liggen. Tussen alle echte aanbeten krijgen we namelijk ook geregeld te maken met lijnzwemmers. Je voelt ze gewoonweg schrikkerig tegen je lijn aan zwemmen.  We staan ervan te kijken hoe actief de vis vandaag is, zo midden in de winter. Tijdens dit pokkenweer.

Mijn laatste barbeel van de dag. 15.11 uur: het slotakkoord is voor Sijmen. Hij weet in het laatste half uur de toch al dik belegde slagroom op de taart definitief te voorzien van een extra toefje. Maar liefst twee prachtige barbelen achter elkaar luiden het slotakkoord van de dag in. Met 12 barbelen en een forel hebben we een dag beleefd om in te lijsten. In een gouden lijstje wel te verstaan…….

Sijmen met zijn zesde barbeel van de dag. Tot de volgende keer

Leon Haenen