Gisteren eindelijk weer eens wat langer kunnen gaan vissen en het was nodig ook: er lag verdorie een centimeter stof op mijn boot! Van vrienden had ik goeie berichten gehoord over de grote rivieren, en dus lieten we de boot vol goede moed het stromende water inglijden. Het was niet druk op de helling: we zagen slechts twee andere trailers. Binnen 15 minuten had ik al vier vissen en één misser: alles op heftige flankende schoepstaartjes in een fel paars kleurtje. Mijn vismaat viste met een of ander gedrocht van een shad die hij zelf gegoten had, maar daar hadden ze toch nog niet veel zin in merkten we. Hij bleef echter stug doorvissen en uiteindelijk begon ook zijn winkeltje te draaien. Misschien waren de vissen aanvankelijk zo hard geschrokken van zijn creatie dat ze er pas na een poosje niet meer van wegzwommen. Het bleek een superdagje te worden: we kregen uiteindelijk 54 snoekbaarzen (tot zo'n 65 cm) op bezoek in de boot en misten er nog een stuk of 20 ook. Hoe ze dat doen, snap ik nog altijd niet: een shad waar vier haakpunten uitsteken (een dreg en een loodkop) en waar je bij wijze van spreken niet aan kunt ruiken of je hebt al een haak door je snufferd - en zij knallen er loeihard op "like there is no tomorrow" en ze doen dat ongestraft! Ooit wil ik onderwaterbeelden zien van wat er nu eigenlijk gebeurt... Er waren duidelijk twee aasperiodes: de voormiddag, en dan de laatste twee uurtjes voor de schemering. 's Voormiddags leek hun appetijt vooral uit te gaan naar schoepstaartshads, 's avonds hadden ze volgens mij meer trek in een lekker vorkstaartje. Aan de trailerhelling kletste ik nog wat met de twee Duitsers, die ook de hele dag gevist hadden. "Etwas gefangen?" "Jah, gut! 5 oder 6 schöne Zander!" Ik hoop voor deze jongens dat ze aan het liegen waren ;-) tight lines!