Ochtendje roofbleien

Ochtendje roofbleienAls ik Henkie op vrijdagochtend app met de vraag of hij tijd en zin heeft om op zaterdag een ochtendje op roofblei te gaan werpen  vanuit de boot, is de beslissing door hem snel genomen. Bewapend met een tasje geselecteerd kunstaas en mijn favoriete combi van Hearty Rise Evolution stokje en Daiwa Ballistic 3000 molen gaan we op pad. Ik heb een uitgesproken smaak als het gaat om roofblei- aasjes.  Mijn favoriete zomeraasje zijn toch wel de volgende soorten:
foto-1 1: De Salmo slider in de 5 centimeter uitvoering
foto-3 3: De Rapala Longcasting minnows foto-4 4: Kleine shads Als we op zaterdagochtend aan de Maas arriveren, staat deze compleet stil. Lastige visserij als het water stil staat, vind ik. Tijdens onze vaartocht naar de favoriete stekken, merk ik echter dat er opeens stroming ontstaat. Dat is gunstig. Heeeeeeel gunstig! We starten op een ondiepe plaat met veel plantengroei. Het is ongelofelijk hoeveel platengroei er al in de Maas aanwezig is. Het wordt alsmaar meer. Toch vinden we een strook waar we prima kunnen werpen en dat doen we het eerste uur onafgebroken. Zonder succes. De roofbleien geven niet thuis. Op naar een andere stek waarvan ik weet dat ze er zouden kunnen zitten. foto-5 In the pocket! Na tien minuten werpen met een long casting minnow besluit ik om een Doiyo Supido aan de speld te hangen. Na een paar worpen mist de eerste roofblei het kunstaasje aan het oppervlak. Ik schrok er even van. Niet veel later mis ik ook een tweede aanbeet aan het oppervlak. De grijns is bijna niet meer van mijn gezicht te krijgen. Ik adviseer mijn vriend om ook een zelfde aasje te monteren. Ik leg hem kort uit hoe hij hiermee dient te vissen. Henkie is een snelle leerling. Niet veel later vangt hij de eerste roofblei uit zijn carrière. Hij wordt getrakteerd op een enorme knal en een heuse kolk. Hij is meteen “ verkocht”. Hier hoef ik niets meer aan te doen. Besmet tot in zijn tenen. foto-6 De eerste van de dag voor mij! Niet veel later krijg ik weer een heerlijke oppervlakte aanbeet. Deze roofblei inhaleert het kunstaasje volledig en trakteert me op een heerlijke dril. Ik haal ongelofelijk veel genot uit deze hengel. We halen alle roofbleien binnen de boot met een Spro lip gripper. Ondanks de vele tegenstanders kan ik niet anders dan concluderen dat dit voor Roofblei ( geen andere rovers!!!) een superveilige manier is om de vis binnenboord te halen. Roofblei kan enorm spartelen als deze in een schepnet terecht komt en vaker gebeurt het dan dat de vis zichzelf verwond met het kunstaas in zijn bek. Met een lipgripper kun je de vis veilig landen, maar ook heel veilig en verantwoord onthaken en weer vrijlaten. Ik heb het afgekeken bij mijn broer, maar ik ben het helemaal met hem eens. foto-7 Mijn tweede vis van de ochtend. De ochtend verloopt vlotjes qua aanbeten. Er is ontzettend veel actie op ons kunstaas, maar het blijft lastig om ze te pakken te krijgen. Dan krijg ik weer een enorme aanbeet. Het water spat uit elkaar , maar de roofblei grijpt mis. Ik laat direct mijn kunstaasje stilliggen en wordt vanuit stilstand getrakteerd op een tweede, zo niet hardere, klap op het water. Deze keer is de roofblei wel “ de sjaak”. Als de vis in de boot komt, blijkt dat deze niet eens zo heel groot is. Wat een aanval was dat zeg. foto-8 Als afsluiter een mooie winde voor Henkie! Hardop filosoferend vraag ik me af of we die aanbeten allemaal zouden kunnen missen vanwege het feit dat de roofblei op het allerlaatste moment argwaan krijgt en zich bedenkt. Ik weet het niet, maar ik vind het wel erg opvallend hoeveel aanbeten ik krijg en wat daar dan maar van blijft hangen. We eindigen de ochtend met 5 stuks in de boot. Vandaag geen zeventig plussers, maar dat mag de pret niet drukken. Op zicht vissen met kunstaas blijft wat mij betreft toch een van de aller vetste manieren om de roofvis te belagen. Tot de volgende keer Leon Haenen