Onderwaterdobberen De lente is in het land! De stroming neemt stilaan af en de watertemperatuur vertoont een stijgende lijn. Tijd weer om een lijntje nat te maken. Het was me al de vorige jaren opgevallen dat meervallen zich graag samen ophouden en zeker in de koudere periodes van het jaar. Terwijl ik tijdens de zomermaanden de meervallen zowat overal kon verwachten vang ik ze tijdens de winter bijna uitsluitend op echte hotspots. De echte hotspots zijn in aantal nochal beperkt en worden vaak overbevist. Bijgevolg zijn de meervallen dikwijls op hun hoede als ze weer het geluid van een elektromotor of visvinder horen. Ook weer vandaag! Op een eerste plek aangekomen laat ik een dikke tros dauwwormen zakken tot net boven de bodem. Het duurt geen tien minuten voor m’n aas gegrepen wordt. Ik draai strak en zet de haak, althans dat was de bedoeling. Meer dan het gewicht van een aardige meerval voel ik niet, want de haak lost. Merde! Op deze, net zoals op andere stekken, krijg je vaak maar één kans. En zo ook vandaag. Het volgende halfuur blijft het doodstil. Ik besluit dan maar wat andere stekken op te zoeken. Deze lijken echter uitgestorven en ik kan de meervallen niet vinden vandaag. Tegen de avond, wanneer etenstijd is aangebroken, ga ik naar een favoriet hoekje waar de de stroming wat rustiger is. Hetzelfde verhaal als vanmorgen. Bij het laten zakken van het aas wordt het vrijwel onmiddellijk gegrepen, maar weer slaag ik erin om de vis te lossen. Wat een pech vandaag! De tijd is beperkt en ik had er toch nog graag eentje in de boot gehad. Ik gooi het over een andere boeg en anker de boot een 30 meter stroomopwaarts, zodat ik de stek vanop een afstand kan bevissen en de plek niet onnodig meer verstoor. Eén hengel die ik klaargemaakt had vooraf met schuiflood en een onderwaterdobber wordt van een rijkelijke tros dendro’s voorzien en richting diepere geul gelanceerd.
De hengel houd ik in de hand omdat ik vermoed dat het niet lang gaat duren vooraleer de aanbeet volgt. Er was namelijk erg veel actie te zien op het scherm van de visvinder tijdens de eerste aanbeet.
Binnen vijf minuten voel ik een snok aan de lijn. Aangezien ik met een circle hook vis draai ik de lijn langzaam strak. Het plan is gelukt. De vis hangt. M’n eerste meerval van 2014 komt aan boord en mag even mee op de foto.
Geen echte reus maar de vis geeft me toch weer een goed gevoel. Ik probeer het nog een keer met de hoop op grote zus, maar de stek is zodanig verstoord. Er volgt geen actie meer en etenstijd is weer voorbij.
Groeten en vang ze! Jo Mebis
