Statisch meervallen
Bij meervalvisserij denk ik het liefst aan actief vissen vanuit de boot of bellyboat, maar het kan ook anders. Twee jaar geleden visten Tom en ik aan de Tarn. ’s Nachts zetten we de breeklijnen uit aan de oppervlakte en overdag gingen we met de boot actief op zoek naar meervallen. Kunstaas, fireball, met aasvissen onder een dobber… Maar wat we ook probeerden, en we deden er best wel moeite voor, we kregen ze overdag niet aan de haak… toch niet actief vissend. ’s Nachts liep het ook al niet te hevig met gemiddeld één meerval per nacht dus we waren zoekend naar een antwoord.
Tijdens het vangen van aasvissen kregen we het idee om de kleine aasvissen, die eigenlijk te klein waren voor het boeiensysteem, statisch aan te bieden op de bodem . De eerste middag dat we dit deden kregen we vrijwel onmiddellijk na het inleggen van de eerste montage een aanbeet. Al snel gingen we meerdere hengels voorzien van een bodemmontage en visten we deze gespreid in de vaargeul van de rivier. Zo lukte het ons ook overdag om geregeld een aanbeet te versieren.
Het systeem dat we hiervoor gebruikten was een eenvoudig schuifloodsysteem zodat de meerval met onze aasvis kon wegzwemmen zonder loodweerstand. Om te vermijden dat de haak zou geslikt worden gebruikten we hiervoor circle hooks van het type Gamakatsu octopus circle in de maten 6/0 en 8/0.
Deze haken kunnen zich vrijwel enkel in de rand van de bek vasthaken en zo vermeden we dan ook onnodige schade bij de meervallen. De aasvissen regen we in de staart met dun elastiek die dan dmv een speld aan de haak gemonteerd werd. Zo hing de haak volledig vrij om te kunnen inhaken.
Zowel levend als dood leverden onze kleine brasempjes aanbeten op. Hengels werden horizontaal opgesteld met de slip losgedraaid of de baitrunner op. De Penn 760 liveliner bleek hier wel de ideale molen voor, maar ook met reels lukte het vrij aardig. Dit systeem zou naar mijn mening ook best goed kunnen werken op de Nederlandse Maas. Ik zou zeggen “Geef het een kans en ga ervoor”.
Vang ze
Jo Mebis