Vanmorgen kwamen bekende klanten bij ons op de zaak inkopen doen en zoals gebruikelijke hoorde hier ook een praatje en een bak koffie bij. Deze jongens van een bekend wedstrijdteam hadden gisteren op een groot grindgat dat in verbinding met de Maas staat de netten vol gevangen met dikke brasems. Het ging om absurde aantallen vis, de leefnetten van vier meter hadden afgeladen vol gezeten met deze brasem oftewel meerval lollies hoe Rick en ik deze vissoort noemen. Onder het vertellen kijk ik Rick aan en die begrijpt meteen waar ik op doel. Tussen deze bergen vis zal altijd roofvis staan, in dit geval hopelijk een groepje meervallen dat als een wolvenpack zich tegoed zal doen aan al die brasems. Ik verwacht dan ook dat brasem voor 80% de prooi zal zijn van meerval op de Nederlandse rivieren en waar die zwemmen moet de meerval dan ook zwemmen. Omdat een dag later de vis weer ergens anders kan zwemmen op een groot grindgat beslissen we snel diezelfde avond het water op te gaan. Een klant van mij die naar Frankrijk op meerval ging vissen vroeg mij deze week een adres waar hij aasvis kon kopen. Ik wist nog een laatste partij karpertjes te staan bij een viskweker uit de buurt. Na wat geregel kwam deze klant op de weg naar Frankrijk bij ons materiaal aanschaffen en een partijtje aasvis afgeven die hij net gehaald had.
Vol goede moed vertrokken we na sluitingstijd van de winkel naar de betreffende Maasplas. Na een half uur rijden kwamen we aan bij de oever maar schrokken we van de wind die vol op onze kant stond te blazen. We hebben de nieuwe kwakhouten binnen gekregen van Nandor uit Hongarije. Naar ons eigen inzicht en bevindingen hebben we de kop wat groter laten maken, de steel iets anders laten buigen en het handvat met uitsparingen voor de vingers laten snijden. Dit model vloeit voort uit de eerste serie Heavy Duty kwakhoutjes die we hebben laten snijden en ook al super bevielen bij alle klanten. Met dit kwakhout is het lang zo moeilijk niet meer om met harde wind (golfslag dus) het bekende geluid te produceren. Het houtje snijd met deze steel met een andere hoek door een golf van het water en door zijn extra grote kop zal daardoor er een zwaardere knal uit voort vloeien. Dit is de ideale winderige situatie om dit te testen en hier maken we dus snel gebruik van, we zijn het eerste uur dan ook meer bezig met diepteverloop in kaart te brengen en het testen van de nieuwe kwakhouten dan met serieus vissen. Zoals verwacht gaat de wind gelukkig toch iets liggen en wordt het nog aangenaam weer met een 20 graden. We krijgen wel nog een dikke regenbui over ons heen maar door onze waterdichte Jack Wolfskin jassen wat een must is op de bellyboot met dit soort weer is dit geen probleem.
Ik twijfelde het laatste uur al of ik al stijgers van kleine meervallen had gezien op de Lowrance dieptemeter of dat dit andere roofvis was. Te vaak zit er een schooltje roofbleien te klooien onder mijn bellyboot of zit er een snoekbaars mijn aasvis te vermeubelen. Nu zie ik maar liefst weer vier vissen onder mij opdoemen, ik heb tien meter waterdiepte onder mij en de vissen blijven tussen de 4 en 6 meter zich verplaatsen. Na een minuut geloof ik dan ook niet meer in roofblei of snoekbaars maar verwacht ik dat dit 4 meervallen zijn van gemiddeld formaat.
Ik verplaats zowel mijn handhengel als mijn steunhengel op de betreffende diepte zodat de aasvissen in de juiste waterlaag worden gepresenteerd. Dan zoals eerlijk gezegd al verwacht begint de Abu Toro reel van de bijhengel te krijsen. Ik zet meteen de haak en verwacht dat de dril kan beginnen, na enkele seconden massieve tegenstand schiet de vis los. Snel nieuw aas eraan en op naar de andere drie vissen die hier ronddwalen. Al snel heb ik weer vis onder de bellyboot en meteen krijg ik weer een aanbeet op de handhengel. De vis geeft een mooie dril en even laten mag ik met een mooie pikzwarte meerval van een dikke anderhalve meter op de foto.
Weer zie ik ontelbaar veel vis op de bodem opdoemen wat dan ook de dikke scholen brasem is wat ons vanmorgen verteld werd. Ik vraag mij af hoe de meerval onze aasvissen vind. Eigenlijk makkelijk omdat wij de meervallen omhoog slaan met onze kwakhoutjes. Ik zie nu een grotere vis op het Lowrance scherm tussen de kleinere vis opdoemen. Ik verwacht dan ook dat de brasem opgejaagd wordt door de meerval en van de bodem los komt zoals te zien is op de foto.
Na een 20 seconden krijg ik dan ook een beuk van jewelste op mijn handhengel. De dril kan beginnen en ik heb dan ook de grootste moeite deze vis onder controle te krijgen. Na een lange dril verbaas ik mij dan ook over de lengte van de vis. Ik had de vis 2 meter geschat maar dat haalt deze niet, wel is deze net zo breed en heeft net zo’n dikke kop als een meerval van dit formaat. We schatten de meerval dan ook op 1,70 tot 1,80 maar wel met een 50 kg.
Met mijn laatste aasvis vang ik nog een leuke meerval die op een foute plaats gehaakt zit. De dreg zit in een kieuwboog vast en de vis begint dan ook hevig te bloeden. Via de kieuw knip ik de dreg los en snijd ik de onderlijn door die ik ook via de kieuwdeksel eruit haal, een handigheid die je snel leert met snoeken. In ieder geval snel een foto en terug zijn element in.
Nu zie je maar weer het belang van een kniptang in dit geval de juiste van het merk BFT en Knippex. Je zal maar een dreg door je hand krijgen en een grote meerval of snoek hieraan hebben schudden, zonder tang heb je dan ook totaal schade aan je hand. Denk ik nog niet aan het scenario als je in een bellyboot zit en door een meerval het water in gesleurd wordt! En dan nog maar te denken aan het welzijn van je vis, ook een te vaak vergeten punt.
Een geweldige leerzame avond komt ten einde en we stoppen om middernacht met vissen. Vijf beten en vier vissen is het gevolg van nieuw pionierswerk, mooi is het om de meute niet na te lopen en zelf ideeën tot succesvolle ontwikkeling te brengen. Helaas was het dit maal oneerlijk verdeeld met beet krijgen maar dit is volgend maal waarschijnlijk weer andersom of nog beter gelijk.
Vang ze
Richard
