Meervalkermis!
Jaarlijkse tradities en gewoontes zijn in vele gevallen de moeite meer dan waard om in stand te houden. Zo trakteren Tom en ik ons jaarlijks een keertje op de meerval kermis. Op de Belgische Luikse Maas of op de Nederlandse Limburgse Maas, we veranderen nogal eens graag van locatie.
Wanneer de meervalkermis plaatsvindt? Dat verschilt soms een klein beetje naargelang het weer, de watertemperatuur maar vooral het gemoed van de meervallen in de Maas. Wanneer het fluitekruid in bloei komt dan is het tijd om overuren op te nemen en de lijnen nat te maken. April en mei kunnen algemeen beschouwd worden als de topmaanden voor de meervalvisserij. Voor het jaarlijkse paaigebeuren verzamelen de meervallen zich maar al te graag op bepaalde gedeeltes van een rivierstuk. Ondiepe gedeeltes zijn favoriet tijdens het paaigebeuren, net zoals bij de meeste zoetwatervissen. Grote ondiepe zones maar ook lange plantenbedden- stroken in de oevergedeeltes zijn top in deze tijd van het jaar. Nadat het liefdesspel zich afgespeeld heeft zijn meervallen blijkbaar zeer hongerig en kan je ware topdagen beleven op de Maas maar evengoed op de andere rivieren vermoed ik.
In het verleden hebben we in dergelijke omstandigheden meermaals het geluk gehad de meervallen op het juiste moment te treffen. Dagen van 10 tot 20 meervallen vallen dan binnen de mogelijkheden. Momenten om te koesteren. Het zijn naar mijn gevoel maar enkele dagen per jaar waarop meervallen zo uitzonderlijk actief zijn. Kan je zoals ik maar gemiddeld één keer per week op het water zijn dan heb je toch wel een aardige portie geluk nodig dit juiste moment te treffen.
Afgelopen jaar troffen Tom en ik weer zo’n juist moment. De Maas stroomde lekker en de combinatie met een heerlijk stralende lentezon zorgde ervoor dat we er zin in hadden. Enkele weken terug had ik reeds enkele mooie rivierbuffels mogen vangen op de Maas en het was nu een keuze maken tussen deze bewezen stekken of een nieuwe ontdekkingstocht. Voor beiden was deze keuze snel gemaakt. We kiezen voor avontuur in onze visserij en minder voor de platgelopen paden. Het risico dat je bij nieuwe keuzes een keer of meerdere keren blankt is natuurlijk aanwezig, maar de voldoening bij een gelukt plan is onbeschrijfelijk mooi.
De rivier stroomt stevig en we besluiten een stuk van ongeveer vijf kilometer te bevissen. We rijden naar het geplande aankomstpunt stroomafwaarts en stoppen daar beide bellyboats in één auto. Gelukkig hebben we beiden een auto van het type ‘bestel- personenwagen’ en is dit een fluitje van een cent. Mijn auto blijft staan bij het aankomstpunt en we rijden met Tom’s auto naar ons vertrekpunt.
We zijn toch wel een half uurtje bezig voor we opgetuigd zijn. We banen ons een weg door het hoog opgeschoten fluitekruid en ruiken de lente en reeds een vleugje meerval. De rivier stroomt hier fors en we maken een rotgang over het water. Het is gesloten tijd voor roofvis en we vissen dus enkel met wormen, canadien nightcrawlers dauwwormen.
Montages die we gebruiken komen in een volgend stuk aan bod. Plekken die we aandacht geven zijn keerstromingen en diepere gedeeltes die het monotone karakter van de rivier onderbreken. Het eerste half uur blijft het stil. Bij een klein kommetje waar een mooie keerstroom staat komt de eerste aanbeet. De dobber die vooruit dreef in de keerstroom verdwijnt onder water.
De akelige nul is er af. Een meervalletje van ongeveer een meter komt even op de schoot en mag terug.
Tom is ondertussen al een stuk verder en ik probeer bij te benen. Even later komen we op een riviergedeelte met een onregelmatig bodemverloop en plantengroei. Zoals ik verwachte op deze plek is het hier goed raak. Een week terug had ik op deze plek vier meervallen in een uurtje tijd kunnen vangen. Geen grote vissen maar wel super sport op licht materiaal.
De groots 6te haalde toen ongeveer 130. Ook vandaag is het raak en al snel komt er een serie meervallen aan boord die zich vergrijpen aan een tros canadese kruipers. We zitten precies in de lagere meervalschool. De vissen die we vangen zijn bijna allemaal rond de 100 – 120 cm. De meervallen hebben zich verzameld op een rivierstuk van ongeveer 400 meter. We kunnen niet veel verkeerd doen en vangen de ene leerling na de andere.
Tom heeft net ietsje meer geluk vandaag en plukt er een grotere vis uit van geschat 150cm.
Ondanks dat we in een groep vissen zitten kies ik ervoor om me te laten afdrijven. We zitten wel in de vis maar het formaat blijft wat uit vind ik. Daarom neem ik een gok om het verder stroomafwaarts in de laatste kilometer m’n geluk te beproeven. Een plek waar ik weken terug wel goed ving levert deze keer echter helemaal niets meer op. Zo is vissen, voortdurend keuzes maken... Soms zit je juist en soms sla je de bal helemaal mis. Tom weet nog enkele kleine meervallen bij te vangen op de hotspot en onderweg tovert hij nog een hele mooie uit de hoed van ongeveer 160 cm. Een voorbijganger maakte een prachtige plaat van deze vis.
Als we bij het aankomstpunt komen is de stroming sterk geminderd. De Maas lijkt opeens stil te staan. Zo gaat het soms op deze rivier. Op acht uur tijd kan de stroming sterk toenemen maar ook weer even snel afnemen. De teller staat uiteindelijk op achttien meervallen als ik me niet vergis, ieder negen vissen, en we mogen besluiten dat we een topdag beleefden.
Dit zijn de topdagen in aantallen die we gemiddeld maar één keer in een jaar meemaken. In de regel ben ik best tevreden als er één tot twee meervallen aan boord komen…
Jo Mebis
