Het afgelopen jaar heb ik me een tijdje toegelegd op het kunstaasvissen op meerval. Verschillende kunstaassoorten heb ik daarvoor gebruikt maar vooral shads bevielen me erg goed. Je kan er werkelijk bijna alles mee: langzaam of snel binnen vissen, hoog aan de oppervlakte alsook dicht bij de bodem, en alle mogelijke combinaties en variaties op het thema. En daar ligt het grote voordeel van dit (super)aas. Je kan er heel gevarieerd mee vissen…
Elk kunstaas moet je leren kennen om zijn vangkracht optimaal te benutten. Vertrouwen, kennis en kunde blijven de beste vangers volgens mij. Daarom beperk ik me graag tot één of hooguit drie kunstaasjes op een dag. Zo heb ik in het verleden erg veel vertrouwen opgedaan in de Fox shads in de lengte van 18 cm (tijdens het gericht vissen op grote snoeken) en gaan ze op een meervaldag steevast mee in de box. In combinatie met een loodkop van 25 tot 50 gram is deze shad erg fijn te werpen. Grotere shads heb ik ook gebruikt maar het wordt dan wel snel zwaar en vermoeiend in de armen en de fun is er dan snel af voor mij. De Fox (Firetail) shad is een echte allrounder waarmee je zowel snel in de hogere lagen tot langzaam tegen de bodem kan vissen, en die relatief licht is waardoor je toch veel gevoel behoudt in de hengel.
Wat de montage betreft kies ik voor volgende twee methoden. Bij het verticaal vissen onder de boot en wanneer ik grote afstanden wil werpen gebruik ik een stevige enkele jighaak met loodkop (Fox rage pro jig heads 8/0) in gewichten van 25 tot 50 gram en dit zonder extra dreg gemonteerd. Bij het diagonaal vissen en voor korte tot middellange worpen kies ik liever voor een loodkop met lichter type haak, waarbij deze haak enkel dient om de shad te bevestigen. Na het oprijgen van de shad buig ik de haakpunt met een tang zo diep mogelijk terug in het lijf van de shad. Deze zit dan erg stevig vast op de loodkop. Met een kort kevlar dyneema lijntje bevestig ik een dreg bovenop de rug van de shad. Dregkeuze is voor een groot deel afhankelijk van de hengel waarmee je vist. Zware hengels vragen om sterke haken! Mijn allereerste aanbeet op een shad zal ik niet snel vergeten! Een zware dreun op de hengel (Fun stick) gevolgd door een run van zo’n slordige 30 meter met de volle stroming mee, en dan het rechtveren van de hengel. Na het binnendraaien zie ik dat twee haakpunten van de dreg, een gamakatsu treble 13 maatje 1/0, bijna volledig opgengebogen staan. Ik ka je verzekeren dat je dan enige tijd staat te balen! Na dit voorval ben ik overgeschakeld naar een maatje meer, nl. de Gamakatsu treble 13 B 3/0 en deze heeft me tot op heden nog niet in de steek gelaten. Op de foto hieronder zie je mijn twee favoriete shads gemonteerd.
Als onderlijn gebruik ik de rigline van Pezon Michel van 1mm dik, die ik met een lus in lus vebind met de hoofdlijn (dyneema 40/00) en dmv een stevige speld aan de loodkop. Voor alle zekerheid hang ik het lusje van de zijlijn ook vast in deze speld. Je weet maar nooit. De lus in lus verbinding geeft het volgende voordeel: je kan de onderlijn wat langer nemen en hoeft daarbij geen wartel te gebruiken die toch alleen maar in de weg zit en steeds tegen je topoog dreigt vast te lopen. En ook omwille van de eenvoud. Eenvoud troef.
De twee hengels die ik gebruik voor het werpend vissen met shads vanuit de boot zijn de volgenden: voor het verticaalwerk en werpen van korte afstanden de Black cat Fun stick (210 cm en 150 gram werpvermogen). Wanneer ik echt ver wil werpen, bijv. aan stuwen waar je een bepaalde afstand dient te houden, vis ik graag met de Black cat Joy stick (280 cm 180 gram werpvermogen) in combinatie met een Van Staal VM 150 werpmolen. Dit is een schitterende lange hengel voor dit werk, dikwandig en daardoor voorzien van voldoende massa om stevig de haak te kunnen zetten. Een hengel die echt gemaakt is om te buigen… tot in het handvat. Heerlijk!
Wat stekken betreft is het heel eenvoudig: daar waar (liefst veel) mogelijke prooivissen aanwezig zijn. Stuwen, overhellende oeverbegroeiingen, plantenbedden, eilanden, brugpijlers en andere onderbrekingen in de monotonie van een rivier… Vaak dicht tegen de bodem en soms actief in de oppervlakte en alle mogelijke variaties daartussen natuurlijk. Wie zoekt die vindt… zegt het spreekwoord. Groeten en vang ze! Jo Mebis
