Met de sleepdobber op meerval
Als ik me niet vergis dan ving ik m’n eerste meerval met dit fijne systeem. Dit was tijdens een zomeravond op een grote plas in de buurt. Gedurende de warme namiddag had ik de diepere stukken bevist en met het kwakhout getracht de meervallen wakker te maken. Zonder succes. Ik had reeds vier blanks op rij erop zitten en het zag ernaar uit dat deze reeks zich netjes ging verder uitbreiden. Deze plas kende ook een langgerekt ondiep gedeelte, een strook van honderden meters waarbij tot 40 meter uit de oever minder dan anderhalve meter water staat, het strand genaamd. Door m’n ervaringen als karper visser in een vorig leven wist ik dat er tijdens de donkere uren massaal vis (karper en brasem) op deze ondiepe zone kwam. Nadat om 22u het licht stilaan uitging besloot ik om er toch nog enkele uurtjes aan te breien. Het moest er uiteindelijk dan toch maar eens van gaan komen die eerste meerval. Omdat ik vanuit de boot viste en de aanwezige vissen niet al te zeer wou verstoren op dit ondiepe gedeelte besloot ik een lichte schuifdobber te monteren met een drijfvermogen van ongeveer 15 gram. Een loodje van 10 gram en een kevlar onderlijn van 50 cm maakten het tuig verder klaar. Op een enkele Gamakatsu octopus circle hook die ik altijd bij Fish Inn meeneem prikte ik een tiental dauwwormen. Het stuitje boven de schuifdobber schoof ik tot ongeveer 30 cm van de wartel zodat ik maximaal 80 cm diep viste met de wormen. Tergend traag slepend zo’n 30 meter achter de boot ving ik die avond m’n eerste twee meervallen (meervalletjes) in deze ondiepe zone. Een erg leerzame avond was het voor me.
Ondertussen pas ik dit systeem al vele jaren toe tijdens mijn visserij op de Maas. Vanuit de boot maar even goed werkt dit vanuit de bellyboot. In de meeste gevallen is het de bijhengel die voorzien is van een dobbersysteem waarbij ik dan met de handhengel meer actief vis met kunstaas of andere aasaanbieding. Kies ik meer voor de luie visserij dan durf ik ook wel eens beide hengels monteren met een dergelijk dobbersysteem en vis ik een hengel dicht bij de bellyboat en de bijhengel dan een heel stuk verder, 20 meter verder. Heerlijke trage visserij vind ik dit. Het lijkt dan ook veel op het traag slepen met dood aas op winterse snoek…
De basismontage is de eenvoud zelve. In deze volgorde gaat op de hoofdlijn: stuitje (om de visdiepte te bepalen), rubber parel, schuifdobber, schuiflood, rubber parel, wartel, kevlar onderlijn (30 - 100 cm), stevige haak.
De dobbers die ik voor deze visserij gebruik zijn de Greys Prowla Troll Grip en de Fox Rage Trolling float in de drijfvermogens van 25 tot 50 gram, afhankelijk van de aanwezige stroming of wind. Staat er echt ruw weer of veel stroming dan gebruik ik hiervoor ook wel eens de inline meerval dobbers van Black cat of Madcat. Deze hebben dan een drijfvermogen van 100 gram of meer. Mijn voorkeur gaat uit om zo licht mogelijk te vissen en meestal voldoen de eerstgenoemde dobbers prima voor de meerval visserij op de Maas. Zowel de Greys als Fox sleepdobbers hebben een knik in de interne lijndoorvoer. Hierdoor zal bij het slepen de hoofdlijn lichtjes geblokkeerd worden en blijf je op de gewenste ingestelde diepte vissen.
De aanbeten op de bijhengel kunnen soms heel onverwacht komen. Vis je actiever met de handhengel dan gebeurt het ook wel regelmatig dat je de aanbeet niet opgemerkt hebt. Daarom gebruik ik op deze meervalhengel dan ook altijd een reel met ratel, de klassieke Abu 5601 of de Abu Revo Toro. Ook mijn oude getrouwe Shimano Baitrunner gaat geregeld mee voor dit werk. Voordeel van deze laatste is dan weer dat je de baitrunner heel licht kan afstellen zodat de meerval zo weinig mogelijk weerstand ondervindt.
De afstand waarop je het stuitje afstelt voor de visdiepte is afhankelijk van de waterdiepte en de activiteit van de meervallen. Aangezien het niet m’n bedoeling is om deze diepte om de haverklap te hoeven veranderen, stel ik deze veilig af. Is het ondiepste gedeelte van de stek bijvoorbeeld 3 meter dan stel ik het stuitje op maximaal 2.80 meter in. Doorgaans vis ik de passievere periodes zo dicht mogelijk bij de bodem. Zijn de meervallen actief dan kan het aas soms niet hoog genoeg aangeboden worden. Zo heb ik in het verleden al meermaals meegemaakt dat de meerval meer interesse toonde voor onze dobbers dan het aangeboden aas. In deze gevallen hadden we het aas dus te diep aangeboden. Variatie levert regelmatig een aangename bonusvis op net zoals dat met de kunstaasvisserij het geval is…
Favoriete haken die ik gebruik voor dit spelletje zijn ondertussen de Owner Gorilla Light in de maat 4/0. Dit is een oerdegelijke haak waarbij uitbuigen uitgesloten is. Enkel gemonteerd maar liever als tandem op een 50/00 kevlar onderlijn (Spro aramid leader). Op elke haak een vijftal canadese dauwwormen en je bent klaar voor de grootste meerval te vangen.
Succes ermee!
Jo Mebis
