Mexicaanse Rovers

Begin dit jaar kreeg ik de kans om in Playa del Carmen (Mexico) te gaan vissen met mijn oude vismaat, Mario Kok. Een jaar of 10 geleden is hij naar Mexico geëmigreerd. Na jaren in Mexico op karper te hebben gevist, heeft hij nu het zeevissen ontdekt. Het strand achter je laten Playa del Carmen is een toeristische badplaats waar rond de vakantietijd veel Nederlanders naar toe gaan. Mocht je een van die gelukkigen zijn die daar naar toe gaat en je houd ervan om actief op rovers te vissen, dan is het écht een aanrader om een keer het strand of de winkelstraat achter je te laten en met visgids Roberto Navarro het water op te gaan. Waarbij de meeste andere visgidsen passief trollend met je gaan vissen, kun je met Roberto actief aan de slag. In dit verslagje wil ik je een aantal van de door ons gehanteerde vistechnieken de revue laten passeren om je een indruk te geven wat allemaal mogelijk is en wat onze ervaringen waren. Als eerste zijn we begonnen met het Speedjiggen, een zeer actieve manier van vissen. Na enige uitleg lukt het al snel om een lange slanke plker van 200 gram naar de meer dan 100 meter diepe bodem te laten zakken en deze vervolgens jiggend met hoge snelheid een meter of 30 terug omhoog te vissen. Degenen van jullie die het verticalen op snoekbaars leuk vinden zullen hier een feest van herkenning vinden. De beten zijn net zo hard als die van de snoekbaars, maar de vissen vechten als gekken. De 25 kg lijn wordt regelmatig van de spoel getrokken. Wij hebben zo een aantal Almaco Jack gevangen en een paar barracuda’s verspeeld. Fireball rifhaai Het meest spectaculair vond ik het vissen op haaien. Er worden zijdehaaien, ruwe rifhaaien en bullshark gevangen. Gevist wordt met een grote filet van een Almaco Jack. Vrij snel ben ik de filet gaan vissen met een Fireball. Jawel, gewoon een standaard 210 grams fireball van Black-cat gekocht zoals Richard die in het rek heeft hangen. Ik heb wel de kevlar lijn van de stinger vervangen door een massieve staaldraad. Volgens Roberto was het ‘fresh water stuff’ en hij vroeg zich af of haken het geweld van een haai wel aan zou kunnen. De actie is voortreffelijk. De eerste beet is op de fireball. In eerste instantie zwemt de vis 50 meter van de bodem omhoog zonder echt weerstand te geven, dan klapt de hengel dubbel en neemt zonder moeite op volle vaart de 50 meter lijn in één keer terug. De slip van de Saragosa SW is verder dichtgedraaid dan ik normaal gesproken durf te doen, en het werkt gelukkig perfect. Wat een geweld! Maar ja, zou de zoetwaterrig het houden? Na een minuut of vijf klapt ook de hengel van Mario dubbel. Nu staan we allebei een haai te drillen! Na een mooie dril kunnen we allebei een ruwe rifhaai bijschrijven. De fireball is in minder goede staat. Deze is helemaal bekrast, de stinger is verdwenen en de standaard circle hook is een heel stuk uitgebogen…. Soms moet je bij vissen toch écht ook een beetje geluk hebben. Black Cat Fireball na de ontmoeting met de rifhaai Omdat er bij het Speedjiggen signalen van grotere vissen op de visvinder te zien waren, hebben we besloten om ook nog met levend aas boven de bodem te gaan vissen. Op aanbeten hebben we niet lang hoeven wachten en we stonden allebei vrijwel meteen met een kromme hengel in de hand. Met Speedjiggen kregen we ze niet te pakken, maar op de aasvis wilden ze wel bijten. De grootste Amberjack was 133cm lang en 17 kg zwaar. Amberjack De laatste dag gaan we ’s avonds het water op om te gaan vissen met poppers aan de oppervlakte. Met meer lol dan wijsheid bind ik er een enorme Roosta popper van Halco aan. Bij de derde worp klapt er een tonijn op. Deze schiet echter na een korte maar heftige dril los. Even later, op de stek waar Roberto Jack Crevalles verwacht, heeft Mario bij de eerste worp meteen een beet. Een mooie Jack Crevalle wordt geland. Wat zijn die vissen sterk! Een vis van een kilo of vijf vecht als een 30 ponds karper. De 25 kg lijn wordt gewoon van de spoel getrokken. Het is een ontzettend leuke visserij en het is werkelijk spannend om bij het maanlicht de popper te volgen en deze met veel lawaai gegrepen te zien worden. Je hoort de beten écht! Uiteindelijk vangen we in een paar uur tijd een 12 tal van deze bijzondere vissen. Mario met een Jack Trevalli In totaal hebben we drie dagen gevist. De volgende keer wil ik ook nog aan een vrije lijn tonijnen gaan proberen te vangen. Die zijn écht explosief! Terwijl wij aan het popperen waren had Roberto er op deze manier twee van een kilo of 10 gevangen. Om de tonijnen te lokken werd er gevoerd met kleine dode visjes. Bij het zien van de eerste vissen aan de oppervlakte werd een levende aasvis te water gelaten…. Eén van die vissen werd overigens de volgende dag ter plekke gefileerd en geserveerd met ketjap, verse kruiden, pepertjes en limoentjes. Heerlijk! Sushimi van verse tonijn, ter plekke bereid Kortom, een trip om te herhalen. Het vissen is leuk en afwisselend en de trips zijn verder goed verzorgd. Mario bedankt!