Wonotobo watervallen 1& Coppename rivier 2014Deel 1 Wonotobo watervallen
Op 25 Augustus vertrekken wij ( Peter, Roland, Frits, Karl Heinz, Reinhard, Sunny en ik) vanaf Schiphol naar Paramaribo. Om daar eerst een week op de Corantijnrivier bij de Wonotobo watervallen te gaan vissen en vervolgens nog een week op de Coppename rivier. Na een rustige vlucht landen wij op het vliegveld “de Zanderij” vlakbij Paramaribo. Als wij voorbij de douane zijn en onze spullen hebben lopen we naar buiten, waar onze gecharterde bus al staat te wachten. Na een korte stop om even bij een outdoor winkel Tomahawk naar binnen te lopen en nog wat heerlijke Roti te hebben genuttigd rijden we meteen door naar de Corantijnrivier bij Southdrain. Het is al rond middernacht als we hier aankomen. Het plan is om hier even een paar uurtjes proberen te slapen en dan bij het eerste ochtendlicht met de boot aan 1 stuk door te varen naar de Wonotobo watervallen met alleen een paar korte tussenstops om te eten en de benen even te strekken. Er word geslapen op kleine matjes en hangmatten onder een overkapping. Ik kies er voor om op een matje te gaan liggen op een bankje buiten de overkapping. Door de spanning van het avontuur en alles wat ik hoor en zie kan ik bijna niet slapen. Er vliegen overal insecten rond, er vliegt een vleermuis rakelings over mij heen, aan de overkant van de rivier boven Guyana zie ik constant flitsen van onweersbuien, ik hoor de vissen jagen in de rivier ongeveer 20m verderop en ik zie af en toe lichtpuntjes knipperen waarvan ik eerst niet weet wat het is, maar dat blijken vuurvliegjes te zijn. Als het s ’morgens weer bijna licht begint te worden, worden de boten ingeladen en nog voor het echt licht is vertrekken we richting de Wonotobo watervallen.
We zijn eindelijk echt onderweg naar de Wonotobo watervallen. Op het punt waar we vertrekken is de Corantijnrivier echt gigantisch breed en zijn er een aantal eilanden midden in de rivier. 1 van de stops die we maken is in Apoera waar twee van onze gidsen al waren met een boot en een koelkast vol grote blokken ijs om het eten en drinken voor ons voor de komende week koel te kunnen bewaren. Later maken we nog een stop bij een eilandje in de rivier waar we macaroni krijgen die Henk voor ons heeft gemaakt. Als we deze op hebben varen we snel weer verder. Daarna maken we nog 1 stop bij een van de laatste woningen langs de rivier. Hier heb je al allemaal rotsen en stroomversnellingen in de rivier wat er erg mooi uit ziet.
Laatste stop
Vanaf hier varen we in 1x door naar de Wonotobo watervallen. We komen uiteindelijk in de schemering pas aan bij de eco lodge waar we de eerste week zullen verblijven. Hier hebben we ook nog even wat gegeten. Daarna worden de spullen op de kamers neergezet en de visspullen klaar gemaakt voor morgenvroeg.
Eerste visdag
S ’morgens vroeg ben ik meteen met Sunny en onze vis gids Izaak op meerval gaan vissen. Hier voor hadden we wat aasvissen, die de Guyanesen die de eco lodge runnen hadden gevangen met netten. Izaak zoekt een diepe plek op in de rivier waar ruim 10 meter water staat en hier kunnen we beginnen met vissen. Veel sneller dan verwacht volgt er een vrij harde aanbeet voor Sunny, maar bijna meteen na de aanslag zit hij al vast. We vermoeden dat de vis zich vast heeft gezwommen tussen de rotsen. Na een paar minuten komt de lijn weer los, maar vrijwel direct daarna breekt de lijn ook. Waarschijnlijk is de lijn helemaal kapot geschuurd op de rotsen. Na deze snelle actie gebeurt er deze sessie niks meer en gaan we terug naar de lodge. Daarna zijn we nog even met een spinhengeltje naar de watervallen gelopen om hier vanaf de kant te vissen. Ik probeer veel verschillende stukken kunstaas zoals de ilex bonnie 95, heddon spook jr., Spro ASP spinner en de Spro aruku shad, maar ik krijg nergens beet op. S ’middags zijn Sunny en ik weer met Izaak met de boot weg geweest om het ergens verder op te proberen bij een ander stuk van de watervallen. We hoopten op toekoenari of piranha maar wat we ook er aan hangen, we vangen niks. Dan als we de boot met de stroom laten meedrijven en ik een hele kleine firetiger plug er aan hang krijg ik een harde aanbeet. Mijn eerste vis van de vakantie en het is een grote zwarte piranha. Ik had vorig jaar in Brazilië ook al piranha’s gevangen, maar zo groot als deze heb ik ze daar niet gezien. Vlak daarna vang ik er nog eentje op hetzelfde plugje en daarna krijg ik er nog eentje beet, maar deze bijt alles stuk. Balen dus, vis weg en plugje weg.
watervallen vlakbij de lodge, een echt paradijsje!! Mijn eerste vangst deze vakantie!!!
S’avonds na het eten vertrekken we weer met de boot om op meerval te gaan vissen. Als ik alles er nog maar net in heb liggen krijg ik al een mooie aanbeet en sla aan. De vis gaat er hard vandoor, niet normaal wat een geweld op deze zware hengels. Als ik de eerste run gestopt heb, krijg ik de vis aardig onder controle. De vis gaat nog wel af en toe door de slip maar dat zijn maar korte runs. Na een minuut of 5 heb ik de vis bij de boot en kunnen we hem de boot inhalen. Het is een mooie red tail van ongeveer 1m lang. Het is de eerste keer dat ik zo’n vis in levende lijve zie, wat een schitterende vis!!! Toch???
Hierna krijg ik nog een aanbeet, maar die mis ik jammer genoeg en daar blijft het bij voor vanavond.
Tweede visdag
Vanmorgen zijn we naar het koebiegat gegaan om hier proberen een lau lau te vangen. Het koebiegat is een enorm groot en diep gat aan de rand van de rivier en een goede stek om lau lau te vangen. Ik krijg hier al weer vrij snel een aanbeet maar mis deze. Ik baal als een stekker, ik vermoed dat ik deze gemist heb omdat ik tegen de stroming in heb gegooid en de vis volgens mij een run heeft genomen met de stroming mee. Daardoor is het lood blijven liggen en de vis richting onze boot gezwommen en sloeg ik dus aan op het lood, waardoor ik finaal mis sloeg! Weer een kans verloren!!! Even daarna zijn we op een andere plek gaan liggen binnen het koebiegat en hier krijgt Sunny een aanbeet en ook deze word helaas gemist. Rond 10 uur stoppen we ermee en gaan we bij de lodge eten. Daarna zijn we met de boot naar de rand van de watervallen gegaan waar een ondiepe poel ligt en dit schijnt een goede stek voor toekoenari te zijn en deze hopen we hier dan ook te vangen. Maar het is verschrikkelijk heet en we krijgen totaal geen actie waardoor we binnen een uur maar besluiten terug te gaan naar de lodge. Daar gaan we even eten en wat relaxen en aan het begin van de middag lopen we met een groepje naar de bovenkant van de watervallen. Onderweg stoppen we verschillende keren om bij het water foto’s te kunnen maken van het water dat hier met bruut geweld naar benden stroomt.
Als we eenmaal aan de bovenkant van de watervallen zijn, kunnen we lekker in het water gaan liggen om even heerlijk af te koelen. Op de terugweg naar beneden krijgen we van de Guyanesen allerlei vruchten zoals Guava en kokosnoten etc. Deze hebben ze hier voor ons geplukt en dat is echt hartstikke lekker. Als we terug zijn bij de lodge heeft Henk weer heerlijk voor ons gekookt en na het eten beginnen we aan onze avondsessie, weer op de Lau lau en red tail. Ik vang deze avondsessie 1 kleine red tail en daar blijft het bij.
Derde visdag
Vanmorgen zijn we voor de verandering niet op meerval gaan vissen maar op toekoenari. Omdat we s ‘middags elke keer geen toekoenari’s konden vangen en ik deze toch wel graag wilde vangen zijn we het nu s’morgens gaan proberen. We gaan weer naar het ondiepe poeltje aan de onderkant van de watervallen en ik begin te vissen met walk the dog plugjes en poppers, maar krijg hier totaal geen actie op. Dan probeer ik het met de mepps syclops lepel en hier krijg ik al redelijk snel een aanbeet op, maar deze vis weet zich tijdens een sprong helaas te bevrijden. Even later krijg ik er weer eentje beet en deze weet ik wel binnen te halen ondanks dat deze ook weer diverse keren boven het water uit springt. Eindelijk heb ik mijn Surinaamse toekoenari te pakken. Deze zien er toch wel weer heel anders uit dan de toekoenari’s (Peacocks) van de trip van vorig jaar in Brazilië.
De Surinaamse toekoenari en de Braziliaanse
Na deze toekoenari weet ik nog een paar kleinere toekoenari’s te vangen en wat andere kleine visjes. Alles vang ik op de mepps sylclops lepel. Sunny weet ook een aantal kleine visjes te vangen alleen hier zitten geen toekoenari’s bij. Vandaag hebben we het s ’middags rustig aan gedaan en zijn we vooral aan het relaxen en uitrusten. Dat is af en toe wel nodig ook met deze hitte. Ik ga s ’middags tussendoor nog wel een keer met Izaak de netten controleren zodat we aasvissen hebben voor de avondsessie. In het eerste net dat vlak langs de kant staat zit alleen 1 hele kleine piranha. Dan gaan we naar een net dat achter in een kreek staat. We kunnen er met de boot maar moeilijk bij komen omdat deze kreek erg dicht begroeid is. Het zweet breekt me uit en het jeukt overal door de struiken en insecten, maar het is de moeite waard want in dit net zitten een hoop aasvissen. Er zitten een aantal visjes in dat is een soort kleine payara, verder zit er een soort bruin meervalletje in, een aantal piranha’s, en een paar marocs. Genoeg aasvissen dus voor vanavond. Voor de avondsessie gaan we weer met de boot naar het koebiegat. We leggen de hengels weer uit op meerval. Als deze liggen gaat Sunny met een handlijntje en een pilker en later met een reepje vis op koebie vissen. Ook onze visgids Izaak gaat met een handlijntje vissen met een stukje vis als aas. Dan krijgt Izaak beet op zijn handlijntje en moet aardig aan zijn handlijn trekken om de vis omhoog te krijgen. Als de vis eenmaal boven komt blijkt het een mooie rog te zijn met oranje stippen. Omdat deze rog een gevaarlijke gifstekel heeft onthaakt Izaak de rog buiten de boot. Verder krijgen we op deze stek geen actie meer. We gaan naar een andere stek waar het vlakbij de oever ook aardig diep is. Ik krijg hier een aanbeet, maar zit meteen vast. Als ik los kom voel ik de vis nog heel even en dan lost hij. Ik vermoed dat dit weer een red tail was. Later als het donker is pak ik op dezelfde stek nog een kleine red tail. Daarna gaan we nog even vissen op een stek in de buurt van de lodge, maar ik heb eigenlijk niet zo veel vertrouwen in deze stek om dat hier amper 5 meter water staat, wat voor hier dus echt ondiep is. Hier krijgen we ook geen actie meer.
Vierde visdag
We hebben deze ochtend helaas geen verse aasvissen, het enige dat we hebben zijn een paar aasvissen van gisteren die al half aan het rotten zijn. Ik heb er totaal geen vertrouwen in om hier mee te gaan vissen, dus ga ik liever deze ochtend op toekoenari vissen. Maar Sunny wil toch wel graag op meerval gaan vissen omdat we nog geen lau lau hebben gevangen. Dus uiteindelijk gaan we toch op meerval vissen, maar ik verwacht er eerlijk gezegd helemaal niks van. We gaan op de plek liggen waar ik mij eerste red tail heb gevangen. Als we de hengels uitgegooid hebben krijgt Sunny toch binnen 5 minuten beet op die rotte aasvis en vangt toch een mooie red tail. Ik ben zeer verbaasd dat die red tail gewoon een half rotte aasvis pakt. Later krijgt Sunny op dezelfde plek weer een aanbeet en dus weer op een rotte vis, alleen gaat de vis door 2 andere lijnen heen en als Sunny dan heel van de spanning van de lijn haalt lost de vis helaas. We zien op deze stek ook nog 2 groepjes ara’s overkomen die in een boom gaan zitten vlak bij ons. En even later vertrekken ze weer met een hoop kabaal. Verder gebeurt er deze sessie niks meer. Aan het eind van de ochtend ben ik samen met Sunny weer naar de bovenkant van de watervallen gelopen om daar weer lekker in het stromende water te gaan liggen. Heerlijk zo’n bad met stromend water en een geweldig uitzicht. Rond de middag zijn we weer terug bij de lodge, we eten dan even wat en gaan dan met de boot weer naar het ondiepe poeltje net achter de watervallen. We proberen hier wat toekoenari’s te vangen en aasvissen voor vanavond. Toekoenari’s vangen we hier niet, maar wel een aantal marocs die we goed kunnen gebruiken als aasvis. Als we ons met de stroom mee laten drijven richting de rivier haakt Sunny een mooie toekoenari op een spinner, maar helaas lost deze net aan de rand van de boot. Dan gaan we net achter een grote stroomversnelling vissen in de hoop hier een paar piranha’s te vangen. Op mijn ASP spinner krijg ik 3 goede aanbeten, maar ze blijven allemaal niet hangen. Even later roept Sunny mij, en als ik bij hem ben zie ik dat hij daar bij een hele kleine dunne slang zit. Even later als ik weer aan het vissen ben beginnen Izaak en Sunny ineens te roepen en zie ik dat onze boot is losgekomen van de kant en de rivier op drijft. We rennen er naar toe en Izaak gooit zijn handlijntje over de boot en ik gooi mijn ASP spinner er ook over heen en dan kunnen we met zijn tweeën de boot naar de kant trekken. Daar hebben we toch even geluk want de boot dreef al in de harde stroming op het diepe water, niet echt fijn dus om daar naar toe te moeten zwemmen. Als we de boot weer aan de kant hebben vertrekken we ook meteen naar de lodge om te gaan eten. Na het eten gaan we meteen weer vissen op meerval. Omdat we nu alleen een paar kleine aasvisjes hebben maak ik een paar onderlijnen met kleinere haken er op. Anders zijn de haken nogal groot tegenover de aasvisjes. We krijgen deze avond helemaal geen aanbeet en in de verte begint het te regenen en onweren. We besluiten op tijd om te stoppen en te gaan schuilen bij de lodge aangezien het vrij heftig onweert. Op de terugweg leggen we nog even aan bij een strandje waar vrienden van Izaak overnachten om morgen terug te varen naar Amatopo waar deze indianen wonen. We zijn dan net op tijd bij de lodge voor dat het echt slecht weer word. Als de regen en onweer weg getrokken is gaan we weer vissen, maar het is maar van korte duur. De regen en onweer komt weer terug alleen nu nog veel heftiger dan net, dus we ruimen weer op en houden het voor gezien vandaag.
Vijfde visdag
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan om weer achter de meervallen aan te gaan. We gaan weer naar de stek waar ik deze vakantie mijn eerste red tail heb gevangen. We leggen allebei 1 hengel uit op de bodem en Sunny legt nog 1 hengel uit met een dobbermontage. Aan de overkant zien we een paar keer een lau lau jagen in het wateroppervlak. Als dobber gebruikt hij een frisdrankfles. Na een tijdje krijg ik een goede aanbeet op mijn hengel. Ik sla aan en het is raak. Na een mooi gevecht kunnen we weer een mooie red tail bijschrijven bij onze vangsten. Het aasvisje ziet er nog goed uit, dus ik gooi hem weer opnieuw in. Na een tijdje krijg ik op dezelfde hengel weer een aanbeet, maar deze mis ik helaas. De aasvis ziet er nog steed goed uit, dus ik gooi met dezelfde aasvis weer opnieuw in. Een tijd later krijg ik op deze hengel een verschrikkelijk harde aanbeet en na de aanslag neemt de vis een harde niet te stoppen run van zo’n 25m. Izaak gooit snel de boei overboord waar ons anker aan vast zit zodat achter de vis aan kunnen. Wij hebben het idee dat dit wel eens een Lau lau kan zijn die we hier hopen te vangen. Na de eerste run, neem t de vis nog een aantal niet te stoppen runs, maar ze worden al snel steeds korter. Totdat ik uiteindelijk de vis bij de boot omhoog kan trekken en dan zien we ineens dat het toch niet de verwachte lau lau is. Het is echt een hele mooie grote red tail. In de lengte valt het nog wel mee en is hij niet zo heel veel groter dan de red tails die we al hadden gevangen, maar wat vooral opvalt is dat hij enorm breed is. Ik ben er in elk geval heel erg blij mee. Na deze vangst vissen we nog even door tot dat de zon goed doorkomt en het meteen weer erg warm word. Dan houden we het voor gezien deze ochtend.
Aan het eind van de ochtend gaan we nog even met de boot naar de onderkant van de watervallen om te kijken of we hier nog wat kunnen vangen. Dit kunnen we dan vanavond weer mooi als aas gebruiken. We vangen wat piranha’s en Sunny pakt ook nog een mooie toekoenari. Tussen het vissen door gaan we af en toe ook lekker in het stromende water liggen om weer een beetje af te koelen. Het is ondertussen weer echt enorm heet geworden. Rond de middag gaan we weer naar de lodge, het is tijd om wat te gaan eten en er komt bovendien ook een flinke onweersbui aan. Na die onweersbui gaan we wel weer snel het water op in de hoop dat de vissen misschien een beetje los komen na die onweersbui, maar dat valt helaas tegen. We moeten ook al vrij snel weer terug naar de lodge omdat er weer een onweersbui aan komt en deze is nog heftiger als de bui van net. De regen komt ook met bakken uit de hemel en meerdere mensen maken daar dankbaar gebruikt van door te gaan douche in het water dat van het dak komt. Dit water is schoner als het water uit de douche, dat komt hoofdzakelijk uit de rivier en het is ook een beter straal. We vertrekken vandaag al vroeg voor de avondsessie op meerval en gaan op de stek liggen aan de andere kant van de rivier dan waar we vanmorgen lagen. We liggen nu vlakbij de plek waar we vanmorgen de lau lau zagen. Ik vis richting het midden van de rivier, waar ik redelijk snel een aanbeet krijg, maar deze mis ik helaas. Daarna krijgt Sunny beet en mist helaas. Uiteindelijk krijgt Sunny op ongeveer dezelfde plek 6x beet in ongeveer anderhalf uur tijd. 3x is het mis, 2x raak maar lost de vis weer snel en uiteindelijk de 6de keer word er toch nog een mooie red tail gevangen. Later op de avond krijg ik ook nog een aanbeet en vang ook nog een red tail. Na deze vangst gaan we snel terug naar de lodge omdat de lodgebeheerder een BBQ zou organiseren. Uiteindelijk zijn wij de enige visers die op tijd van het water komen voor deze BBQ. De andere zijn doorgegaan met vissen tot laat in de avond. De dag erna horen we dat 1 van de Oostenrijkers op de plek waar wij die avond hebben gelegen een lau lau heeft gevangen. En wel eentje van 205cm, dus meteen ook een heel mooi exemplaar. Misschien hadden we dus beter door kunnen vissen.
Zesde visdag
Vanmorgen zijn we weer de rivier op gegaan om weer achter de meerval aan te gaan en dan met name de lau lau. Omdat wij het idee hebben dat de lau lau meer in het midden van de rivier aast, en wij tot nu toe eigenlijk vooral de zijkanten van de rivier hebben bevist. Willen we het nu dus meer op het midden proberen. Alleen zijn de naar ons idee de betere stekken al bezet omdat de Oostenrijkers daar gisteravond de ankers met drijver op de stek hebben achter gelaten. Wij proberen het dan iets verderop in het midden van de rivier, het is hier diep maar door de rotsen in het water is de rivier hier ook wat smaller en stroomt het water hier heel hard. Het stroomt hier zo hard, dat ons anker het niet houdt en we gewoon vrij snel afdrijven. Zo komen regelmatig vast te zitten en kan er niet goed gevist worden, dus we besluiten een andere plek op te zoeken. Dan proberen we een stek dichterbij de lodge hier stroomt het water van 2 kanten naar toe. Als we het anker hebben liggen en het aas hebben uitgegooid blijft de boot alle kanten opdraaien omdat de stroming elke keer anders is. Hierdoor kruisen onze lijnen elkaar regelmatig en trekken de lijnen elke keer strak en vervolgens liggen de lijnen weer slap, hierdoor krijg ik het idee dat we nu niet echt effectief zitten te vissen. Deze ochtend levert ons beide dan ook geen vis op. Overdag vissen we nog op verschillende stekken met kunstaas en worden er wat kleine visjes gevangen.
S ’avonds doe ik mijn laatste poging om een lau lau te vangen bij Wonotobo, maar dat levert alleen nog een red tail op. Dus voor mij helaas geen lau lau bij Wonotobo, maar toch totaal 6 schitterende red tails.
Zevende visdag
Vandaag word er alleen nog in de ochtend gevist, omdat wij morgen weer vertrekken naar Southdrain. En van daar uit zullen wij naar de Coppename rivier gaan. Zo hebben de visgidsen vanmiddag wat rust voordat ze weer aan de voor hun toch wel zware terugreis moeten beginnen. Ik besluit deze ochtend samen met Izaak achter de toekoenari’s aan te gaan. Sunny wil nog wel 1x voor de lau lau gaan hier in Wonotobo en die gaat samen met Peter vissen. Het is deze ochtend erg taai en krijg de toekoenari’s bijna niet gevangen. 2 van de Oostenrijkers die ook op toekoenari gingen vissen stoppen hier na een paar uurtjes mee omdat het niet wil en gaan dan alsnog op meerval vissen. Ik blijf wel op toekoenari vissen en vang er uiteindelijk eentje. Als ik met mijn heddon spook aan het gooien ben, valt het mij dat deze af en toe word aangevallen als hij net op het water beland en dan niet meteen word binnen gevist. Om te kijken of ik deze vissen ook kan vangen gooi ik een paar keer met de heddon spook en laat hem dan bewust een aantal seconde liggen. En ook nu word hij weer aangevallen, maar helaas blijkt het een piranha te zijn die alles kapot bijt en er met mijn kunstaas vandoor gaat. Zo eindigt voor mij hier het visavontuur en kunnen we ons klaar gaan maken voor de terugreis naar Southdrain en van daar uit zullen we naar de Coppename rivier gaan.
Barry Groenen
