Posts tagged 'salmo'

Kolken

Kolken

Kolken Het oppakken van mijn roofvisserij verloopt moeizaam. Veel moeizamer dan ik vooraf had kunnen vermoeden. Maar het maakt mij niets uit. Gevoelsmatig wacht ik op meer water in de rivier. De regenrivier staat nu akelig stil. Nul komma nul stroming. Het is zoeken naar de vis. Zoeken totdat je een ons weegt. Alhoewel de hoeveelheid visboten op de rivier doet vermoeden dat er veel gevange...
Variëren is leuk

Variëren is leuk

Een aantal jaar geleden hield ik me vooral bezig met verticalen. Of beter: ik was er totaal verslaafd aan. De kick die je krijgt van een snoeiharde aanbeet op een tot op de cm nauwkeurig aangeboden shadje vond ik toen zo'n beetje het hoogst haalbare. Tot een vismaat me toch zo ver krijg dat ik een keertje met shads kribben ging uitwerpen op de Waal... Het was een ware openbaring: ineens besefte...
In ons element

In ons element

De weerman toonde zich van zijn sympathiekste kant en voorspelde een zonnige zaterdag. Met de herfst zo dicht voor de deur, besloot ik om er met volle teugen van te gaan genieten: ik gooide mijn waadpak en wat kunstaas in de auto en nog geen uur later stonden vismaat Michel en ik tot aan onze middel in het water met jerkbaits te gooien. Met deze manier van vissen heeft hij met afgelopen voorjaa...
Nieuw water, nieuwe kansen

Nieuw water, nieuwe kansen

Al jaren vis ik op onze groenjas esox lucius. Voornamelijk de kantvisserij is bij mij geliefd. Sinds een jaar is de vliegvisserij een grote passie geworden ook de snoek belaag ik hiermee het liefste. Maar er zijn van die dagen dat je toch even terug gaat naar het grove smijtwerk. Zo ook afgelopen weekend, samen met vismaatje Jasper de oude vertrouwde jerkpook maar eens tevoorschijn getoverd ...
Houdini

Houdini

Houdini - wie kent die naam niet! Deze Hongaars-Amerikaanse kerel verraste de wereld in de decennia rond 1900 door uit handboeien, gevangenissen, ketens, dwangbuizen en noem maar op te ontsnappen. Soms was hij daarbij grotendeels begraven onder de grond, soms zat hij in een vezegelde melkbus, soms onder water.  Ik dacht, zoals iedereen, dat hij op 31 oktober 1926 overleden was, maar ben er inmi...
Shad versus Jerkbait

Shad versus Jerkbait

Ik zweer al jaren bij shads die ik op een zelfgemaakt takeltje prik, vismaat Thijs is dol op grote jerkbaits. We moesten en we zouden het weten: wat vinden poldersnoeken het lekkerst? Only one way to find out, en dus reed ik op een luie zaterdagmiddag zijn kant op om raad te vragen aan de Achterhoekse snoeken. Al na vijf minuten vissen komt er een vis op mijn shad af. Een tik, en dan is het voo...
Hondenweer

Hondenweer

Het was geen weer om een hond door te jagen, maar voor die ene keer dat ik eens een paar uur niets te doen had... We zijn ten slotte niet  van suiker gemaakt en smelten dus niet als het regent... zelfs niet als het met bakken tegelijk uit de hemel komt. Een smalle sloot in de buurt was de plaats waar het moest gaan gebeuren: ze is ondiep, omrand met aanlokkelijk wuivend riet en plantenbedden......
Dubbele cijfers

Dubbele cijfers

Eindelijk konden we weer eens het water op,na vele weken van 7 dagen werken in de week.Met twee boten gingen we op pad. Bepakt met een selectief aantal gekozen stukken kunstaas,werd de jacht op Lady Esox geopend. En na 5 minuten was het al raak.Op de fair in Maurik had ik een Loki weten te bemachtigen en deze werd in de vroege ochtend al door een mooie vis gegrepen.Heerlijk,we zijn er weer! ...
De eerste is binnen

De eerste is binnen

Hallo, hier nog eens een mail van mij en mijn zoon Rens  Samen met mijn zoon hebben ik  de eerste snoek van 2010 alweer gevangen.Het was een mooie dikke snoek van exact 75 cmMijn zoon heeft haar naar de kant gehaald zodat ik haar voorzichtig van de plug kon verlossen.Want het ging volgens mij om een mooie stevige Dame.ik moet zeggen dat mijn zoontje er in ieder geval trots bij staat,foto spreekt voor zich zal ik maar zeggen.misschien ook wel leuk voor op de site.Hij kan in ieder geval zeggen DE EERSTE VAN DIT JAAR IS BINNEN !!!!Ik  heb als bijlage een foto van mezelf en eentje van mijn trotse zoon Rens bijgevoegd, Groetjes Frank
Verpulvering van baarsrecord

Verpulvering van baarsrecord

Mannen,  Denk dat ons baarsrecord voor een tijdje vast zal staan, al zegt Bart dat als ze ne keer goed bijten dat wel te doen zal zijn ;o).  Ge kent hem hé, ik denk eerder aan ne hele week.Gisteren dus naar nieuw water geweest op aangeven van Bas.  De mogelijkheid om te traileren klopte perfect en het water zag er nog beter uit.  Helder en de perfecte baarsoever, grote stenen langzaam aflopend, op de avond hadden we een zicht van meer dan 1.8m diep.  De start verliep nochtans niet denderend, maar zo af en toe werd er een baars gevangen althans door Bart, want zoals gewoonlijk werd het weer een spannend vriendschappelijk wedstrijddagje.  De stand was algauw 20 tegen 4 in het voordeel van Bart.  Mijne uitleg was dat als ze niet te dik zitten ge als achterste man gewoon minder kans krijgt (een beetje spartelen moest ik wel doen hé).  Maar toen kwamen we op een beter stukske en vingen we baars na baars en toen we geconfronteerd werden met een enorme sluis hadden we 59 vissen.  Eerst even de openingsuren van de sluis bekeken en toen voorzichtig meegeglipt door de sluis.  Hier aangekomen zag het er niet veelbelovend uit voor de baars, diepe oevers met balken van wel 4 meter diep.  Maar na een paar honderd meters en toch enkele vissen veranderde de oever terug naar de mooie baarstaluds.  En hier was het het direct volle bak, met het geleende plugje (fatrapje van rapala) van Tom kon ik zelfs terugkomen tot op 6 vissen, onze baarsspecialist begon al redelijk te wringen op zijn stoel (al zei hij van niet zulle).  Gans de middag die normaal toch een moeilijker moment is voor de baars vingen wij baars na baars (quotes van Bart : "en de goede uren moeten nog komen" of "ze zouden ne keer los moeten zijn").  Het enige wat we eigenlijk nog misten was een bonusvis.  Nog niet te lang ervan gesproken en Bart had de gouden flits, een snoek dook vol op de hornet krulde het staalkabelke in kadolint en loste.  Dat was kans nummer één voor de bonusvis.  Een half uurke later sloeg mijn steunhengel dubbel in de gekende vastpositie maar toen ik de hengel greep zag ik de top enkele keren schudden en zei nog tegen Bart als dat ne vis is dan zal het wel ne grote zijn.  Toen ik de hengel greep bleek als snel dat het om een vis ging, wat het geweest is zullen we nooit weten maar na een fantastische snelle krachtige dril met de hengel in 180° tot onder de boot schoot bonusvis nummer 2 eveneens af.  Volgens mij was het een immense roofblei, zo hard en snel vechtend heb ik nog geen enkele vis gevangen (en ik heb ze al mogen vangen tot 80cm).  Van roofblei ben ik bijna zeker want toen we aan het bekomen waren van het verlies begon er zowaar grote vis te jagen in de oever en in open water.  Hierna was ik helemaal van slag, want toen we voor de sluis lagen was mijn achterstand terug opgelopen tot 29 vissen.  Alleen terug door de sluis, even aangesproken door de vriendelijke sluiswachters die ons verzochten om de volgende keer niet meer alleen door de sluis te varen maar om te  proberen mee te varen met de beroepsvaart, want ze hadden zonet toch even 9 miljoen liters water verzet om mijn ne lichtgewicht quicksilver enkele meters te tillen (volgens Bart gaan we die liters water nooit meer verbruiken in heel ons leven met heel ons gezin).  Met reeds 265 vissen op ons conto voerden we in alle gemak naar de auto, de baarzen werkten niet te snel meer mee en de 300 zou op dit tempo van vangen nooit gehaald worden, maar hoe dichter we bij de auto kwamen hoe sneller ze kwamen. Op 50 meter van de auto moesten we er nog 10 vangen en ik zei nog tegen Bart dat hoeveel we er ook hadden, aan de auto is het gedaan.  Alsof we er 300 moesten hebben, maar toen de boot tegen de trailer tikte ving ik nummer 300.  Mijn achterstand was ondertussen opgelopen tot 32, wat ons na een kleine berekening de juiste uitslag gaf van 134 vissen voor mij en 166 voor den Bart (blijft ne baarsspecialist hé).  Ons boelke vlug getrailerd en opgekuist, de weg terug aangevat naar huis, geen eten meer gevonden, want alles was overal al gesloten.  Nu moet ik zeker nog erbij zeggen dat ik wel den grootste baars had met 31cm.  De echte grote baarzen zijn er dit keer niet uitgekomen, maar de aantallen maken veel goed hé. Groeten en voldaan Kurt